Сяргей Паўлавіч Абламейка
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Абламейка.
Сяргей Абламейка лац. Siarhiej Abłamiejka | |
| Дата нараджэньня | 1962[1] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | журналіст, гісторык, публіцыст, пісьменьнік, радыёвядучы |
| Навуковая сфэра | Гісторыя |
| Месца працы | Радыё Свабода |
| Сябра ў | Талака |
| Навуковая ступень | доктар гістарычных навук[d] |
| Узнагароды |  |
Сяргей Паўлавіч Абламейка (нар. 15 кастрычніка 1962, Менск) — беларускі гісторык, журналіст і пісьменьнік. Доктар гістарычных навук.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Скончыў гістарычны факультэт БДУ і дактарантуру Каталіцкага ўнівэрсытэту ў Любліне. Быў работнікам на МАЗе, выкладаў гісторыю ў школе, працаваў у Беларускім дзяржаўным музэі народнай архітэктуры і побыту і ў Нацыянальным навукова-дасьледчым цэнтры імя Францішка Скарыны. Быў актывістам «Талакі» і іншых нефармальных моладзевых аб’яднаньняў.
У 1990 годзе стаў адным з стваральнікаў часопісу «Унія» і ініцыятарам аднаўленьня Беларускай грэцка-каталіцкай царквы. Быў першым кіраўніком грэцка-каталіцкай парафіяльнай супольнасьці ў Менску[2].
З 1990 году — карэспандэнт Радыё Свабода ў Менску. З 1995 году жыве ў Празе і працуе ў Радыё Свабода.
Сябра Рады БНР.
Навуковая і творчая дзейнасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Аўтар цыклаў гістарычных і культуралагічных перадачаў «Terra Incognita» і «Беларускія раздарожжы», шматгадовы аўтар перадачы «Сымбаль Веры» на Радыё Свабода[3].
Падкрэсьлівае, што «беларусы не павінны баяцца тэрміну „рускі“ ў розных гістарычных прыкладаньнях, і, адначасна, не павінны забывацца на этнонім (і палітонім) „ліцьвіны“. Гэта дзьве складовыя часткі сучаснай беларускай ідэнтычнасьці, важныя гістарычныя маркеры этнічнага разьвіцьця нашага народу»[4].
Зьвяртае ўвагу на тое, што ліцьвінства ня можа быць альтэрнатывай беларускасьці, бо ёсьць яе неад’емнай складовай часткай. Проціпастаўляць іх — значыць дэструктыўна перакручваць рэальную гісторыю і этнагенэз беларусаў[5].
Узнагароды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 2018 годзе ўзнагароджаны Мэдалём да стагодзьдзя Беларускай Народнай Рэспублікі[6].
У 2021 годзе стаў ляўрэатам (трэцяе мейсца) Прэміі Ежы Гедройця[7] і ляўрэатам Прэміі Францішка Багушэвіча[8] за кнігу «Каліноўскі і палітычнае нараджэньне Беларусі».
Кнігі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мой Картаген. — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2015. — ISBN 978-0-929849-72-0
- Дом літаратара. — Мінск: Галіяфы. — С. 200. — ISBN 978-985-7140-09-1
- Нечаканы Скарына. — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2018. — ISBN 978-0-929849-10-2
- Каліноўскі і палітычнае нараджэньне Беларусі. — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2020. — С. 140 с.: іл.. — ISBN 978-0-929849-77-5
- Невядомы Менск. Гісторыя зьнікненьня. Кніга першая. — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2021. — 476с.:іл. с. — ISBN 978-0-929849-86-7
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ablamejka, Sjarhej // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ Сяргей Абламейка, Саюз беларускіх пісьменьнікаў
- ^ Сяргей Абламейка, Радыё Свабода
- ^ Абламейка С. Зноў пра ідэнтычнасьць Скарыны, Радыё Свабода, 15 сьнежня 2017 г.
- ^ Абламейка С. Зноў пра ідэнтычнасьць Скарыны, Радыё Свабода, 15 сьнежня 2017 г.
- ^ Уручэньні Мэдалёў да стагодзьдзя БНР у Вільні 22-23 лістапада 2019 г. — афіцыйны сайт Рады БНР
- ^ Сяргей Абламейка Прэмія Ежы Гедройця
- ^ Прэмію Багушэвіча атрымаў журналіст Свабоды за кнігу пра Каліноўскага. Радыё Свабода (30 сакавіка 2021). Архіўная копія
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Сяргей Абламейка, Радыё Свабода
- Блёг на сайце Радыё Свабода
- Сяргей Абламейка, Саюз беларускіх пісьменьнікаў
| |||||