kıl

參見：kil

土耳其語

kıl

詞源

源自原始突厥語 *Kɨl(k) (“毛髮”)。與古突厥語 [需要文字] (kil), 雅庫特語 кыл (kıl)同源。

形容詞

kıl

1. 〈口〉 易怒的

派生詞

• kıllık

名詞

kıl (定宾格 kılı，复数 kıllar)

1. 體毛

變格

變格
主格	kıl
定賓格	kılı
	單數	複數
主格	kıl	kıllar
定賓格	kılı	kılları
與格	kıla	kıllara
方位格	kılda	kıllarda
奪格	kıldan	kıllardan
屬格	kılın	kılların
所有格形式 單數 複數 第一人稱單數 kılım kıllarım 第二人稱單數 kılın kılların 第三人稱單數 kılı kılları 第一人稱複數 kılımız kıllarımız 第二人稱複數 kılınız kıllarınız 第三人稱複數 kılları kılları

動詞

kıl

1. kılmak 的第二人稱單數命令式

   Öyleyse Rabb'in için namaz kıl ve kurban kes.

   So offer the prayers for your Lord, and perform the sacrifice.

反義詞

• kılma