مقاله: افسانه ها، آینه فرهنگ مردم مقاله

"دیگر از کسانی‌ که افسانه‌ها را سینه به سینه نقل می‌کردند،اثری‌ نمانده است و جوانترها نیز با وجود این همه‌ سرگرمی‌های سهل الوصول و جذاب،علاقه‌ای به‌ شنیدن افسانه نشان نمی‌دهند. نه تنها واقع‌بینی را به خواننده نمی‌آموزند،که او را ساده‌ لوح و زودباور می‌سازند و از آن‌جا که واقعیت در زندگی تلخ‌تر از دنیای افسانه است،خواننده افسانه‌ -چنان‌چه کودک باشد-در تقابل بین واقعیت و افسانه،به دنیای افسانه پناه برده«واقع گریز»می‌شود و به طور کلی در روزگاری که این همه داستان‌های‌ آموزنده و با ارزش وجود دارد،خواندن افسانه کاری‌ پیموده است. تفاوت گردآورنده‌ خوب که با حفظ ویژه‌گی‌های افسانه آن را به متنی‌ خواندنی و شیرین تبدیل می‌کند و گردآورنده‌ای که‌ فقط متن نوار ضبط صوت را روی کاغذ پیاده می‌کند و یا با استمداد از گنجینهء لغات خود،قلم را بر صفحه‌ سفید کاغذ به گردش درآورده،بر آن‌چه معلومات‌ ادبی دارد،به رخ خواننده می‌کشد،در همین است."