دانشمندان برای اولین بار، درون آلت تناسلی مردان ریز پلاستیک پیدا کردند که نگرانی‌هایی را در مورد افزایش ریزپلاستیک‌ها و تاثیر احتمالی آنها بر سلامت، به وجود آورده است. طبق پژوهشی که روز چهارشنبه در مجله تحقیقاتی بین‌المللی با عنوان «داروی جنسی شما» منتشر شده است، در چهار نمونه از پنج نمونه بافت آلت تناسلی مردان، هفت نوع ریزپلاستیک مختلف پیدا شده است.
ریزپلاستیک‌ها، قطعات پلیمری و از کمتر پنج میلی‌متر تا کمتر از یک میکرومتر متغیرند. هر چیز کوچک‌تر از این اندازه، نانوپلاستیک به شمار می‌رود و اندازه‌اش یک‌میلیاردم متر است. وقتی پلاستیک‌های بزرگ، شکسته می‌شوند، یا از نظر شیمیایی تجزیه می‌شوند از نظر فیزیکی به قطعات بسیار کوچکی تقسیم می‌شوند. به باور متخصصان برخی از این ذرات ریز، به سلول‌ها و بافت‌های بدن افراد حمله می‌کنند و شواهد هم حاکی از آن است که این ریزپلاستیک‌ها به شکل گسترده‌ای در بدن ما وجود دارند.
رانجیت راماسامی، متخصص اورولوژی تولید‌مثل، که این پژوهش را همزمان با کار در دانشگاه میامی انجام داد به سی‌ان‌ان می‌گوید که از پژوهش قبلی شواهدی از ریزپلاستیک‌ها را در قلب انسان پیدا کرده بود و از آن به عنوان مبنایی برای تحقیقات اخیرش استفاده کرد. او می‌گوید که از کشف ریزپلاستیک‌ها در آلت تناسلی مردان تعجب نمی‌کند، زیرا این عضو بدن هم مانند قلب، از رگ‌های خونی بسیار زیادی تشکیل شده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نمونهها از شرکت‌کنندگانی به دست آمد که به دلیل اختلال نعوظ تحت عمل جراحی در بیمارستان میامی قرار گرفتند. سپس این نمونهها را با استفاده از تصویربرداری شیمیایی مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و مشخص شد که در بافت آلت تناسلی چهار مرد از هر پنج مرد، ریزپلاستیک وجود دارد. طبق این مطالعه، هفت نوع ریزپلاستیک شناسایی شد که پلی‌اتیلن ترفتالات (PET) و پلی‌پروپیلن (PP) شایع‌ترین آنها بوند.
راماسامی با تایید وجود ریزپلاستیک در آلت تناسلی گفت که برای بررسی ارتباط احتمالی بین اختلال نعوظ مردان و ریزپلاستیک‌ها، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. او می‌گوید که ارتباط بین ریزپلاستیک و اختلال نعوظ، سطحی که نشان‌دهنده آسیب‌زایی است، و اینکه چه نوع ریز پلاستیکی آسیب‌زننده است، باید تحت بررسی و شناسایی قرار بگیرند. راماسامی با اشاره به پیامدهای بیشتر این نتایج، گفت که امیدوار است به «اطلاعات بیشتری در مورد حضور اجسام خارجی در اندام‌های انسان دست یابند» و تحقیقات بیشتری در همین راستا انجام دهند.
تحقیقات قبلی نشان داد که در یک لیتر آب، یعنی معادل دو بطری استاندارد، به طور متوسط ۲۴۰ هزار ذره پلاستیکی وجود دارد. راسامی تاکید کرد که باید در مورد مصرف آب و غذا از ظروف پلاستیکی احتیاط کنیم و تا زمانی که تحقیقات بیشتر در مورد سطوح آسیب‌زایی ریزپلاستیک‌ها انجام نشده است، استفاده از پلاستیک را محدود کنیم.
متیو جی کامپن، استاد علوم داروی دانشگاه نیومکزیکو نتایج را نگران‌‌کننده اعلام کرد و گفت که پلاستیک‌ها معمولاً با سلول‌ها و مواد شیمیایی بدن واکنشی ندارند، اما از نظر فیزیکی می‌توانند در عملکرد طبیعی بسیاری از فرآیندهای بدن، از جمله عملکردهای مربوط به نعوظ و تولید اسپرم، اختلال ایجاد کنند. کامپن در مطالعه‌ای که در ماه می منتشر شد، نشان داد که بیضه‌های انسان، سه برابر بیشتر از بیضه‌های حیوانی، ریزپلاستیک و نانوپلاستیک دارند.
دکتر لئوناردو تراسانده از نیویورک قبلا از این در مصاحبه با سی‌ان‌ان گفته بود که بهتر است به جای ظروف پلاستیکی از ظروف استیل یا شیشه‌ای استفاده کنیم. او همچین تاکید کرد از گرم‌کردن ظروف پلاستیکی در مایکروویو، یا شستن آنها با ماشین ظرف‌شویی خود‌داری کنید، زیرا حرارت باعث آزاد شدن مواد شیمیایی می‌شود که برای سلامت مضر است.
