Aller au contenu

otone

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Sustantif

[candjî]

otone femrin

  1. waeyén-tins.
    • Vla k' a l' otome di m' vicåreye Dji rescontere ene foirt bele fleur Robert Bauffe (fråze rifondowe).
    • Ti loukes passer les såjhons: li prétins ki fruzixh, l' esté ki rostixh, l' otome k' est frexhisse. Léon Warnant (fråze rifondowe).
    rl a: erire-såjhon, ahan, Sint-Rmey, råyåjhe. Etimolodjeye: Calcaedje riwalonijhî do
    F. "automne" (disconsyî). Disfondowes: ôtone, ôtome, otome.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :