blouke
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « buccula » (avou metateze, come dins plope).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bluk/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
blouke | bloukes |
blouke femrin
- ceke, anea, rond.
- Ene blouke di cingue, di solé.
- N' av' nin d' l' ovrèdje po l' gros Farouk?
Vos-ôtes ki vikèt* so blancs pêus
K' ont l'ôto, k' fèt tinkler lès bloukes
Prindrîz-v' pitié d'on målèreûs?...
— Camille Gaspard. - K’esteûch hâtin, mi, avou m’bai roch koud’ châss, mè vètè châss è dè rlûhantè blouc di keûf so mè solé ! — Henri Forir, Notul so lè bazè skol dè vî tin, 1862.
- sacwè ki rshonne a çoula, ki toûne et ki rvént a s’ plaece, mins ki n’ est nén rond.
- Li blouke di vosse cingue est cwårêye.
Mots d’ aplacaedje
[candjî]-
(Sinse 2) Ene blouke di cingue (ki n’ est nén ronde).
Parintaedje
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :