Эчтәлеккә күчү

NGC 246

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/NGC 246 latin yazuında])
NGC 246
Сурәт
Каталог коды HIP 3678[1], IRAS 00445-1207[1], NGC 246[1], GSC 05272-01890[1], BD-12 134[1], RBS 109[1], PLX 152[1], CSI-12-00445[1], GSC2 S0033000111[1], HIC 3678[1], IDS 00420-1225[1], PK 118-74 1[1], TD1 31081[1], UBV M 5351[1], UBV 644[1], uvby98 610160829[1], ALS 17217[1], PLX 152.00[1], 1RXS J004703.1-115217[1], 2EUVE J0047-11.8[1], EUVE J0047-11.8[1], CCDM J00471-1152A[1], 2MASS J00470333-1152189[1], PN G118.8-74.7[1], UCAC2 27592055[1], UCAC3 157-1951[1], UCAC4 391-000856[1], WDS J00470-1152A[1], BD-12 134A[1], TYC 5272-1890-1[1], Gaia DR2 2376592910265354368[1], GPM 11.763966-11.871916[1], [TSA98] J004704.50-115201.70[1] һәм TIC 3905338[1]
Ачучы яки уйлап табучы Уильям Гершель[d]
Ачыш датасы 27 ноябрь 1785
Йолдызлык Кит йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 1600 яктылык елы һәм 512,269 ± 26,426 парсек[3]
Параллакс 1,9521 ± 0,1007 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −8,995 ± 0,13 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −16,962 ± 0,214 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −15,7 km/s[4]
Спектраль сыйныф PG1159[5][6]
Күренмә йолдызча зурлык 11,76 ± 0,03[7]
Радиюс 2 яктылык елы
Чор J2000.0[d][3][1]
Туры калкулык 11,763925334691 °[3]
Авышлык −11,871937529494 °[3]
 NGC 246 Викиҗыентыкта

NGC 246Томанлыклар һәм йолдыз тупланмалары яңа гомуми каталогында теркәлгән галактика.

Әлеге галактика 1785 елда инглиз астрономы Уильям Гершель[d] тарафыннан, яктылык җыючы элемент буларак көзге кулланучы, 47.5 см (18.7 дюйм) зурлыктагы оптик телескоп ярдәмендә ачылган.[8]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 246 SIMBAD Astronomical Database
  2. VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Feibelman W. A. Detection of O VII {lambda}1522 in IUE spectra of planetary nebula nuclei and other hot stars // Publications of the Astronomical Society of the PacificUniversity of Chicago Press, 1999. — ISSN 0004-6280; 1538-3873doi:10.1086/316317
  5. Lamontagne R., Fontaine G. The Montreal-Cambridge-Tololo survey of southern subluminous blue stars: the south Galactic cap // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2000. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/301181
  6. Mendez R. H., Gathier R., Simon K. P. et al. Spectra of three planetary nebulae and a search for nebular emissions around 12 sdO stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1988. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Henden A. VizieR Online Data Catalog: UCAC4 Catalogue (Zacharias+, 2012) — 2012.
  8. NGC/IC (English). NGC 246.

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]