yetki

Türkçe

Ad

yetki (belirtme hâli yetkini, çoğulu yetkiler)

1. bir görevi, bir işi yasaların verdiği imkânlara göre, belli şartlarla yürütmeyi sağlayan hak, salahiyet, mezuniyet

   Büyük Millet Meclisi Başkumandanlık yetkilerini Mustafa Kemal Paşa'ya devretmişti. - T. Buğra

Deyimler

sınırsız yetki, takdir yetkisi, yargı yetkisi, yasama yetkisi yetki belgesi, yetki devri, yetki gasbı, yetkisini kullanmak, yetki vermek

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: ixtiyar (az), səlahiyyət (az)
• Çekçe: pravomoc (cs) d
• Fince: määräysvalta (fi)
• İngilizce: authority (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yetki" maddesi