oba

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /oˈba/
• Heceleme: o‧ba

Ad

oba (belirtme hâli obayı, çoğulu obalar) oba -sı

1. göçebelerin konak yeri

   Yarın daha gün ışımadan kovduracağım onları obadan. - Y. Kemal

2. bu yerde konaklayan göçebe halk veya aile

   Dayısı, amcası dâhil, obadan, oymaktan kimse dünür gitmeye gönüllü değildir. - T. Buğra

3. (mesken) genellikle bölmeli göçebe çadırı

   Obanın ortasına çekilmiş ipin üstüne bir kilim asarak bölme yaptılar.

Türetilmiş kavramlar

• obabaşı, obaca, obacı, obacık, obalı, obasız, obayken, obayla, obaysa

Çeviriler

mesken

• İngilizce: root (en)
• İspanyolca: raíz (es) d
• Kürtçe: zom (ku), zome (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "oba" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de oba

Çağatayca

Ad

1. küçük çadır halkı

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. tepe

Kırım Tatarcası

Ad

oba

1. tepe, yükselti

Kumanca

Ad

oba

1. tepe

Lazca

Ad

oba

1. (boynuzlugiller, evcil hayvanlar) koyun

Türkmence

Ad

oba

1. köy

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.