amele

Türkçe

Ad

amele (belirtme hâli ameleyi, çoğulu ameleler)

1. gündelikle çalışan işçi, emekçi

Tuğla harmanındaki ameleler etrafı aradılar. - S. F. Abasıyanık

1. (argo) modası geçmiş giyimli kimse
2. (argo) parasız, züğürt kalmış erkek travest, ya da transseksüel
3. (argo) parasız, züğürt müşteri

Köken

Arapça

Deyimler

amele başı, amele getürmek, amele pazarı, amele taburu, gar amelesi, tanzifat amelesi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "amele" maddesi
• Aktunç, Hulki (2001). Büyük Argo Sözlüğü, YKY, İstanbul. ISBN 975-363-864-7

Çeviriler

çeviriler

• İbranice: פועל‎ (he) (poel)