خرج

Ayrıca bakınız: چرخ

Arapça

Köken

خ ر ج‎ (ḫ-r-c) kökünden türemiştir.

Eylem

خَرَجَ (ḫarace) I, geniş zaman يَخْرُجُ‎‎ (yaḫrucü)

1. çıkmak

Çekimleme

خَرَجَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar خُرُوج)

mastar الْمَصْدَر						خُرُوج‎ ḫurūc
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						خَارِج‎ ḫāric
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَخْرُوج‎ maḫrūc
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	خَرَجْتُ‎ ḫaractü	خَرَجْتَ‎ ḫaracte	خَرَجَ ḫarace		خَرَجْتُمَا‎ ḫaractümā	خَرَجَا‎ ḫaracā		خَرَجْنَا‎ ḫaracnā	خَرَجْتُمْ‎ ḫaractüm	خَرَجُوا‎ ḫaracū
	dişil		خَرَجْتِ‎ ḫaracti	خَرَجَتْ‎ ḫaracet			خَرَجَتَا‎ ḫaracetā			خَرَجْتُنَّ‎ ḫaractünne	خَرَجْنَ‎ ḫaracne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَخْرُجُ‎ ʾaḫrucü	تَخْرُجُ‎ taḫrucü	يَخْرُجُ‎ yaḫrucü		تَخْرُجَانِ‎ taḫrucāni	يَخْرُجَانِ‎ yaḫrucāni		نَخْرُجُ‎ naḫrucü	تَخْرُجُونَ‎ taḫrucūne	يَخْرُجُونَ‎ yaḫrucūne
	dişil		تَخْرُجِينَ‎ taḫrucīne	تَخْرُجُ‎ taḫrucü			تَخْرُجَانِ‎ taḫrucāni			تَخْرُجْنَ‎ taḫrucne	يَخْرُجْنَ‎ yaḫrucne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَخْرُجَ‎ ʾaḫruce	تَخْرُجَ‎ taḫruce	يَخْرُجَ‎ yaḫruce		تَخْرُجَا‎ taḫrucā	يَخْرُجَا‎ yaḫrucā		نَخْرُجَ‎ naḫruce	تَخْرُجُوا‎ taḫrucū	يَخْرُجُوا‎ yaḫrucū
	dişil		تَخْرُجِي‎ taḫrucī	تَخْرُجَ‎ taḫruce			تَخْرُجَا‎ taḫrucā			تَخْرُجْنَ‎ taḫrucne	يَخْرُجْنَ‎ yaḫrucne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَخْرُجْ‎ ʾaḫruc	تَخْرُجْ‎ taḫruc	يَخْرُجْ‎ yaḫruc		تَخْرُجَا‎ taḫrucā	يَخْرُجَا‎ yaḫrucā		نَخْرُجْ‎ naḫruc	تَخْرُجُوا‎ taḫrucū	يَخْرُجُوا‎ yaḫrucū
	dişil		تَخْرُجِي‎ taḫrucī	تَخْرُجْ‎ taḫruc			تَخْرُجَا‎ taḫrucā			تَخْرُجْنَ‎ taḫrucne	يَخْرُجْنَ‎ yaḫrucne
emir الْأَمْر	eril		اُخْرُجْ‎ uḫruc			اُخْرُجَا‎ uḫrucā				اُخْرُجُوا‎ uḫrucū
	dişil		اُخْرُجِي‎ uḫrucī							اُخْرُجْنَ‎ uḫrucne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	—	—	خُرِجَ ḫurice		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	—	—	يُخْرَجُ‎ yuḫracü		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	—	—	يُخْرَجَ‎ yuḫrace		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	—	—	يُخْرَجْ‎ yuḫrac		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—

Karşıt anlamlılar

• دَخَلَ‎ (daḫale, “girmek”)

Türetilmiş kavramlar

• إِخْرَاج‎ (ʾiḫrāc)

Ad

خَرْج (ḫarc) e

1. harç

Çekimleme

خَرْج (ḫarc) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	خَرْج ḫarc	الْخَرْج‎ el-ḫarc	خَرْج ḫarc
yalın	خَرْجٌ ḫarcün	الْخَرْجُ‎ el-ḫarcü	خَرْجُ ḫarcü
belirtme	خَرْجًا‎ ḫarcen	الْخَرْجَ‎ el-ḫarce	خَرْجَ ḫarce
tamlayan	خَرْجٍ ḫarcin	الْخَرْجِ‎ el-ḫarci	خَرْجِ ḫarci