İçeriğe atla

Halikarnas Balıkçısı

Kontrol Edilmiş
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Cevat Şakir Kabaağaçlı
("Halikarnas Balıkçısı")
"Halikarnas Balıkçısı" Cevat Şakir Kabaağaçlı
DoğumMusa Cevat Şakir
17 Nisan 1890[1]
Girit, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm13 Ekim 1973 (83 yaşında)
İzmir, Türkiye
Takma adlarHalikarnas Balıkçısı
Hüseyin Kenan (Sürgün cezası aldığında kullandığı takma isim)
Musa Cevat
M. C.
MeslekYazar, gazeteci, ressam, şair, rehber, araştırmacı
İkametİstanbul-Bodrum-İzmir
MilliyetTürk
VatandaşlıkTürkiye
Dönem20. yy
Edebî akımAnadoluculuk

Cevat Şakir Kabaağaçlı veya tanınan adıyla Halikarnas Balıkçısı (17 Nisan 1890, Girit[1] - 13 Ekim 1973, İzmir), Bodrum'a olan aşkı ile tanınan ünlü roman ve hikâye yazarıdır.

17 Nisan 1890 tarihinde, Osmanlı'nın son köklü ailelerinden Şakir Paşa Ailesine mensup babasının yüksek komiser olarak görev yaptığı Girit'te doğdu. Babası Girit ve Atina'da sefirlik ve valilik yapan Mehmed Şakir Paşa, annesi Giritli Sare İsmet Hanım; amcası II. Abdülhamid devri Sadrazamı Ahmed Cevad Paşa, dedesi Şurayı Askeri Dairesi Reisi Miralay Mustafa Asım Bey'dir.

Cevat, Şakir Paşa’nın ilk çocuğu olarak dünyaya geldi. Doğumdan bir önceki gece annesi İsmet Hanım’ın rüyasında Musa peygamberi görmesinden dolayı Musa ön adını almış, II. Abdülhamit zamanında sadrazamlık ve kumandanlık yapmış ve iki evliliğinden de çocuğu olmayan ve onu kendi çocuğu gibi seven amcası Cevat ile babası Şakir’in isimleri ise adı olmuştur: Musa Cevat Şakir.[2]

Cevat Şakir, altı çocuklu ailenin en büyük evladıydı. Ailesinin tüm fertleri sanatta yetenekliydi. Sırasıyla dünyaya gelen Hakkiye, Ayşe, Suat, Fahrelnisa ve Aliye adlı kardeşlerinden Fahrelnisa resim alanında, Aliye gravür alanında üne kavuştu; Hakkiye'nin kızı Füreya Koral, ilk Türk kadın seramikçi oldu; Fahrelnisa'nın çocukları Nejad Melih Devrim ressam; Şirin Devrim ise tiyatrocu oldu.

Cevat Şakir, çocukluk hayatının ilk yıllarını babası Şakir Paşa'nın elçi olarak bulunduğu Atina'da geçirdi. İlköğrenimini Büyükada'da, orta ve liseyi 1907'de Robert Kolej'de tamamladı. İlk yazısı aynı yıl İkdam gazetesinde yayımlandı. Bu, İngilizceden tercüme bir yazıydı. Lise öğreniminden sonra İngiltere'de denizcilik öğrenimi yapmak istediyse de ailesinin ısrarı ile Oxford Üniversitesi'nde tarih öğrenimi gördü. 1913'te İtalyan bir hanımla evlenerek İtalya'da kaldı ve resim öğrenimi gördü.

İstanbul'a döndüğünde gazete ve dergilerde yazılar yayınlamaya başladı. Aile, 1914 yılında maddi sıkıntı içine girmiş ve babası Mehmed Şakir Paşa Afyon'daki Kabaağaçlı çiftliğine yerleşmişti. Babasının çiftlikte bir tartışma anında Cevat Şakir'in silahından çıkan kurşunla vurularak ölmesi üzerine cinayet iddiasıyla yargılandı ve 15 yıl kürek cezasına çarptırıldı.[3] Cezasının yedi yılını çektikten sonra baş gösteren verem hastalığından ötürü tahliye edildi.[4]

1925 yılına kadar geçimini haftalık dergilerde tercümeler, yazılar yayınlayarak, resim ve yeni tarz tezhipler yaparak, karikatür yaparak, karikatür çizerek ve renkli dergi kapakları hazırlayarak temin etti. Türk basınında kapakçılığın gelişmesinde katkısı vardır.

Halikarnas Balıkçısı'nın Bodrum'daki büstü

Dört asker kaçağının kadersizliğiyle ilgili olarak "Hüseyin Kenan" takma adıyla kaleme aldığı 13 Nisan 1925 tarihli "Hapishanede İdama Mahkûm Olanlar Bile Bile Asılmağa Nasıl Giderler" başlıklı öyküsünden ötürü İstanbul İstiklal Mahkemesi'nde yargılandı. ‘Memlekette isyan bulunduğu sırada, askeri isyana teşvik edici yazı yazmak’ tan suçlu bulundu. Mahkeme Başkanı Ali Çetinkaya tarafından idama mahkûm edilmek istendiyse de, Kılıç Ali Bey'in önerisiyle kalebentlikle Bodrum'a sürüldü.

3 yıllık sürgünlüğünün yarısını Bodrum'da tamamladı. Cezasının son yarısını İstanbul'da tamamladıktan sonra, çok sevdiği insanları ve doğal güzellikleriyle kaynaştığı Bodrum'dan uzak kalamadı ve Bodrum'a yeniden dönüp yaklaşık 25 yıl kaldı.

Bodrum'un Antik Çağ'daki adı olan Halikarnas'ı mahlas olarak benimseyen Cevat Şakir, Bodrum'da balıkçılık dahil çeşitli işlerde çalıştı. Edebiyat sahasına giren eserlerinin büyük kısmını da Bodrum'da yazdı. İkinci evliliğini dayısının kızı Hamdiye, üçüncü evliliğini Hatice Hanım'la yapan Cevat Şakir'in üç evliliğinden beş çocuğu oldu. Çocuklarının orta öğrenim çağına gelince, o yıllarda bu kasabada ortaokul bulunmaması sebebiyle ailesini İzmir'e nakletti. Yaşamını yazarlık ve turist rehberliği ile sürdürdü, rehberlik kurslarında da ders verdi. 13 Ekim 1973'te İzmir'de kemik kanserinden öldü. Vasiyeti üzerine Bodrum'a gömüldü. Kabri Bodrum-Gümbet'teki Türbe Tepesinde manevi oğlu Şadan Gökovalı ile seçtiği yerde küçük bir müzesi ile birlikte "Halikarnas Balıkçısı Müzesi" adı altında bulunmaktadır.

Bodrum'daki mezarı

1926'dan sonra deniz hikâyeleriyle tanındı. Konularını Ege Bölgesi ve Akdeniz Bölgesi kıyı ve açıklarında gelişen, denize bağlı olaylardan çıkardı. İçinde yaşadığı, en küçük ayrıntılarına kadar bildiği hür ve asi denizi, kaderleri denizin elinde olan balıkçıları, dalgıçları, sünger avcılarını ve gemileri zengin bir terim ve mitologya hazinesinden güçlenerek, denize karşı sonsuz bir hayranlıktan gelen şiirli, yer yer aksayan, ama sürükleyip götüren bir anlatımla hikâye ve romana geçirdi.

Yazı ve düşünceleriyle Azra Erhat gibi döneminin önemli aydınlarını etkilemiş bir kişi olarak, çeşitli dillerden yüz kadar da kitap çevirmiş olan ve kendi eserlerinin sonraki baskıları yapılagelen Halikarnas Balıkçısı'na Kültür Bakanlığınca 1971 Devlet Kültür Armağanı verilmiştir.

Bodrum'da yaşadığı dönemde arkadaşları ile ilk Mavi Yolculuk fikrini ve uygulamasını gerçekleştirmişlerdir. Bu Mavi Yolculuklarda yanlarına aldıkları şeyler: Peynir, su, İstanköy peksimeti, tütün ve rakı idi. Mavi Yolculukta gazete okumaz radyo dinlemezlerdi. Amaç dünyadan kaçmak ve medeniyetten uzak olarak kafayı dinlemektir. Haftalarca denizde kalınır sadece acil ihtiyaçları temin etmek için karaya çıkılırdı. Oysaki bugün yapılan mavi yolculuklarda her türlü lüks mevcuttur. Bu yolculuklar yazarın edebî eserlerini de büyük oranda etkilemiştir.

Geniş bibliyografyası Yeni Yayınlar dergisinin Ekim 1974 sayısındadır.

Kızı İsmet Kabaağaçlı Noonan (1930-2020), oğulları Dr. Sina Kabaağaç(1924-1997) ve Suat Kabaağaçlı(1934-2009) 'dır.

Öykü
  • 1939: Ege Kıyılarından
  • 1947: Merhaba Akdeniz
  • 1952: Ege'nin Dibi
  • 1954: Yaşasın Deniz
  • 1957: Gülen Ada
  • 1972: Ege'den
  • 1973: Gençlik Denizlerinde
  • 1986: Parmak Damgası
  • 1991: Çiçeklerin Düğünü
  • 1991: Dalgıçlar
  • xxxx: Ege'den Denize Bırakılmış Bir Çiçek
  • xxxx: Gülen Ada
Roman
Otobiyografi
Deneme
  • 1954: Anadolu Efsaneleri
  • 1955: Anadolu Tanrıları
  • 1971: Anadolu'nun Sesi
  • 1972: Hey Koca Yurt
  • 1980: Merhaba Anadolu
  • 1981: Düşün Yazıları
  • 1982: Altıncı Kıta Akdeniz
  • 1983: Sonsuzluk Sessiz Büyür
  • 1993: Arşipel
Çocuk kitabı
  • Yol Ver Deniz
  • Denizin Çağırışı
  • İmbat Serinliği
  • Nasrettin Hoca
  • Gündüzünü Kaybeden Kuş
  • Define Adası
  • Tünek Ahmet
İngilizce yazdığı kitaplar
  • An Outline of the History of Turkey (Türkiye Tarihinin Bir Özeti) Turizm ve Tanıtma Bakanlığı'na vermiş, yayımlanmamış.
  • The Meditteranean Civilization (Akdeniz Uygarlığı) Dışişleri Bakanlığı'na vermiş, yayımlanmamış.
  • Ephesus (turistik kılavuz; Türkiye'de ilk)
  • Halicarnassus (turistik kılavuz)
  • Asia Minor[5]
Çeviri
Hakkında yazılanlar

(Ölümünden sonra yazılmışlardır)

  • 1976: Mektuplarıyla Halikarnas Balıkçısı - Hazırlayan: Azra Erhat
  • 1981: Düşün Yazıları - Hazırlayan: Azra Erhat[6]

17 Nisan 2015 tarihinde 125. yaşgünü nedeniyle Google tarafından özel bir doodle hazırlandı.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b "Google Halikarnas Balıkçısı için doodle hazırladı". Hürriyet. 17 Nisan 2015. 17 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2015. 
  2. ^ "Musa Cevat Şakir Kabaağaçlı (Halikarnas Balıkçısı) (1890-1973)". Atatürk Ansiklopedisi. 2022-06-01. Erişim tarihi: 2024-12-17. 
  3. ^ "Kimkimdir.gen.tr Cevat Şakir Kabağaçlı maddesi". 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2011. 
  4. ^ Yalıkavak Belediyesi Halikarnas Balıkçısı 115 Yaşında, 20 Kasım 2005[ölü/kırık bağlantı]
  5. ^ Halikarnas, Balıkçısı (1980). Merhaba Anadolu. Bilgi Yayınevi. ss. sayfa 7. 
  6. ^ www.kultur.gov.tr[ölü/kırık bağlantı]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]