Avram Bunaciu
Avram Bunaciu | |
---|---|
Romanya devlet başkanı | |
Görev süresi 19 Mart 1965 - 24 Mart 1965 | |
Yerine geldiği | Gheorghe Gheorghiu-Dej |
Yerine gelen | Chivu Stoica |
Görev süresi 31 Aralık 1957 - 23 Ocak 1958 | |
Yerine geldiği | Gheorghe Diaconescu |
Yerine gelen | Gheorghe Diaconescu |
Romanya'nın dışişleri bakanı | |
Görev süresi 23 Ocak 1958 - 20 Mart 1961 | |
Yerine geldiği | Ion Gheorghe Maurer |
Yerine gelen | Corneliu Mănescu |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 11 Kasım 1909 Gurba, Erdel, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu | (d. Abraham Gutman)
Ölüm | 28 Nisan 1983 (73 yaşında) Bükreş, Romanya Sosyalist Cumhuriyeti |
Bitirdiği okul | Cluj Üniversitesi |
Avram Bunaciu (d. 11 Kasım 1909 - ö. 28 Nisan 1983), Adalet Bakanı, Dışişleri Bakanı ve Romanya devlet başkanının vekili olarak görev yapmış Rumen komünist bir politikacıdır.
İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Bunaciu, 1909 yılında Arad'dan uzak olmayan bir köy olan Gurba'da Yahudi bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Beiuş'daki Samuil Vulcan Lisesi'nden mezun olduktan sonra 1929'dan 1933'e kadar Cluj Üniversitesi'nde hukuk eğitimi aldı. II. Dünya Savaşı sırasında komünist bir entelektüeldi ve savaştan sonra, çoğunluğu Adalet Bakanlığı'nda olmak üzere birkaç yüksek rütbeli pozisyona sahip oldu.[1] Bunaciu, meslek olarak bir avukattı ve savaş öncesi davalarda komünistleri savunduğu Ion Gheorghe Maurer'in yakın bir müttefikiydi. Romanya devlet başkanı ve Romanya'nın fiili hükümdarı olan Gheorghe Gheorghiu-Dej'e yakındı.[2]
Savaştan sonra Bunaciu, Romanya Yerel Mahkemeleri'nde görevli baş savcılardan biriydi. Savaş sonrası Romanya'da (biri Bükreş'te ve biri Cluj'da) savaş suçlarına karışmış kişilerin yargılanmasıyla suçlanan iki mahkeme vardı. 30 Mayıs-4 Haziran 1945 tarihleri arasında Alexandra Sidorovici, Constantin Vicol ve Ion D. Ioan ile birlikte Bükreş'te Pan M. Vizirescu, Pamfil Șeicaru , Stelian Popescu, Nichifor Crainic, Grigore Manoilescu ve Radu Gyr gibi gazetecileri kovuşturdu.[3] 22 Haziran 1945'te Bunaciu, savaş suçlularını kovuşturmak üzere kurulan Cluj mahkemesinde başsavcı oldu. Macar yetkilileri ve [onların] Kuzey Transilvanya'daki iş birlikçileri tarafından işlenen suçluların kovuşturulmasında yer aldı, Mareşal Ion Antonescu yönetimindeki Romenler tarafından işlenen suçlarla ilgilendi.[4]
Siyasi kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Bunaciu, 25 Mart 1948'den 23 Eylül 1949'a kadar Romanya Adalet Bakanı olarak görev yaptı.[5] 1952'de Ana Pauker bakan olarak görev yapmaya başladı ve Bunaciu, Dışişleri Bakan Yardımcısı olarak atandı.[2] Aynı zamanda Anayasa Uygulaması için Ulusal Meclis Başkanıydı.[1] Pauker, Joseph Stalin'in desteklediği komünist liderliğinin görevden alınmasıyla Bunaciu, dışişleri görevinden ayrıldı ve 1954'te Bükreş Üniversitesi'nin rektörü olarak görev yapmaya başladı.[2] 13 Ocak 1958'de dışişleri bakanı olarak atandı.[6] 20 Mart 1961'de Dışişleri Bakanlığı'ndan ayrılınca Danıştay başkan yardımcılığına seçildi.[2] 19 Mart-24 Mart 1965 yılları arasında, Nikolay Çavuşesku iktidara gelmeden önce, Danıştay başkan vekili olarak görev yaptı.[7][8]
Kişisel hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]1938'de Cluj'da (o zamanlar komünist bir sempatizanı olan) Noemi Nussbacher ile evlendi,[9] iki çocuğu oldu: İsviçre'de yaşayan bir fizikçi olan Tudor ve Doina.[10] 1983 yılında Bükreş'te öldü.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Will to Freedom: A Perilous Journey Through Fascism and Communism. United States: Syracuse University. 2000. s. 430. ISBN 0-8156-0603-6. 31 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2010.
- ^ a b c d "Significant Changes in Rumanian Government Reshuffle". Radio Free Europe/Radio Liberty. 28 Ağustos 1965. 26 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2010.
- ^ "75 de ani de la procesul "ziariștilor fasciști, vinovați de dezastrul țării". Cum îi șantaja pe politicieni Pamfil Șeicaru". descopera.ro (Rumence). 30 Mayıs 2020. 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2020.
- ^ "Trials of the War Criminals" (PDF). 22 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2010.
- ^ "Rulers. Ministers of Justice". 27 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2010.
- ^ Memoirs of Nikita Khrushchev: Statesman, 1953–1964. United States: Pennsylvania State University. 2007. s. 292. ISBN 978-0-271-02935-1. 31 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2010.
- ^ "President of the State Council". 18 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2010.
- ^ "Romania statesmen". 4 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2010.
- ^ Destine individuale și colective în comunism. Institutul de Investigare a Crimelor Comunismului și Memoria Exilului Românesc, Memorialul Rezistenței Anticomuniste Țara Făgărașului. Iași: Polirom. 14 Haziran 2016. ISBN 978-973-46-3432-3. OCLC 846907712. 31 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2021.
- ^ "Marele jaf comunist. Dosarul "Patrimoniu"" [The Great Communist Robbery. The "Heritage" Dossier] (Rumence). Digi24. 18 Ocak 2015. 3 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2020.