İçeriğe atla

Amerika Birleşik Devletleri-Türkiye ilişkileri

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Amerika Birleşik Devletleri-Türkiye ilişkileri, Amerika Birleşik Devletleri ile Türkiye'nin Osmanlı İmparatorluğu döneminde başlayan ve 1947 yılından bu yana[1] aktif sürdürdüğü uluslararası politikaları içerir.

Amerika Birleşik Devletleri-Türkiye ilişkileri
Haritada gösterilen yerlerde USA ve Turkey

ABD
Türkiye
Diplomatik Misyon
Amerika Birleşik Devletleri'nin Ankara BüyükelçiliğiTürkiye Washington D.C. Büyükelçiliği
Temsilcilik
Birleşik Devletler'in Türkiye Büyükelçisi Jeff FlakeTürkiye'nin ABD Büyükelçisi Sedat Önal

İlişkilerin tarihçesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Osmanlı İmparatorluğu dönemi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Osmanlı İmparatorluğu–Amerika Birleşik Devletleri ilişkileri

1795 yılında Osmanlı Devleti'nin vassalları olan Afrika Eyaletlerini (Fas Sultanlığı, Cezayir, Tunus ve Trablusgarp)[2] ABD'yi Trablusgarp ve Cezayir'de yenmiş, eyalet gemileri Cezayir'de ABD bayrağını taşıyan gemiyi ele geçirmişlerdir. 1796 yılında Osmanlı Devleti Eyaletleri, ABD ile Trablus Antlaşması yapılmıştır. Birinci Berberi Savaşı 1801 yılında ABD ile Osmanlı Devleti'nin Kuzey Afrika eyaletleri arasında karşılıklı savaş ilan edilmiş[2] savaş 4 yıl sürmüştür. ABD bu savaşta bazı haklar elde etmiştir.[3] ABD Başkanı Thomas Jefferson, Nisan 1802'de İzmir'e ilk Amerikan konsolosunu atadı.[4] Türk-Amerikan ilişkileri 1830'da Seyr-i Sefain Antlaşması ile başlamıştır.[5]

Kurtuluş Savaşı dönemi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Türk Kurtuluş Savaşı ve Amerika Birleşik Devletleri
ABD'nin 150. yıldönümü nedeniyle Türkiye'de 1936'da basılan posta pulu. Sol tarafta dönemin Türkiye Devleti Başbakanı İsmet İnönü, sağda ABD başkanı Franklin D. Roosevelt.

Kurtuluş Savaşı sırasında, işgalci devletlerin yanında yer alan ABD, işgale donanmasıyla destek vermiştir. İşgal boyunca ağırlıklı olarak tarafsız bir rol oynadığını söylese de Samsun gibi deniz kıyısındaki kentler, bu donanmaya ait gemilerce bombalanmıştır. Ayrıca İttihat ve Terakki yönetimi tarafından Birinci Dünya Savaşı'nın başında tek taraflı olarak kaldırılan kapitülasyonların devam etmesi için 19 Ocak 1919 tarihinde İstanbul'da bulunan İngiliz, Fransız ve İtalyan Yüksek Komiserlerinin Türk yönetimine vermiş oldukları nota ABD tarafından desteklenmiştir.[6] 1919-1927 döneminde Amerikan Yüksek Komiseri sıfatıyla Osmanlı ve Türkiye Cumhuriyetinde görev yapan Amiral Bristol, ilişkinin ilk yıllarında da etkili olmuştur. Türkiye Cumhuriyeti kurulurken ABD ile sıkı ekonomik ilişkiler geliştirmek isteyen ve Lozan Antlaşması sırasında ABD'nin politik desteğini arayan TBMM ve hükûmet, 1923 yılı başında Türkiye'de yatırım yapacak Amerikan şirketlerine teşvikler içeren Chester[1] Teşvikleri yasasını kabul etti.

Cumhuriyetin ilk dönemleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Franklin D. Roosevelt, İsmet İnönü ve Winston Churchill, İkinci Kahire Konferansı'nda. (1943)

Lozan Barış Konferansı sırasında 6 Ağustos 1923 tarihinde imzalanan ikili antlaşma iki devletin ilk diplomatik ilişkisi olmuştur. İki devlet arasında siyasal ilişkilerin devletler hukuk kapsamında kurulmasını, konsoloslukla açılmasını ve kapitülasyonların kaldırılmasını öngören bu antlaşma Amerika Birleşik Devletleri Senatosunun Ermeni Sorununun yarattığı hava, Türkiye'deki Amerikan okullarının durumu ve azınlıkların korunmasına dair oluşan yanlış izlenimler nedeniyle onaylanmamış, bu durumda Türkiye Büyük Millet Meclisi de antlaşmayı onaylamamıştır. 24 Aralık 1923 tarihindeki iki ülke vatandaşlarının hak ve çıkarlarına ilişkin nota verişimi ile yapılan anlaşma ve 20 Temmuz 1926 tarihindeki iki ülke ticari ilişkilerini düzenleyen nota verişimi ile geçici olarak düzenlenen Amerikan-Türk ilişkileri 17 Şubat 1927 tarihindeki nota verişimi ile modus vivendi olarak da olsa normal siyasi kurulması ile olağan duruma gelmiştir.[7]

Soğuk Savaş'ın başlangıcı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye II. Dünya Savaşı'nın son aylarında Amerika Birleşik Devletleri ve müttefiklerinin yanında yer alarak Almanya'ya savaş ilan etti. II. Dünya Savaşı'nın sona ermesi ile birlikte Soğuk Savaş yılları başladı. ABD Senatosu 1947 yılında Sovyetler Birliği'ne karşı Batı blokunu yardım etmek üzere[8] Truman Doktrini'nin bir parçası olarak Türkiye için bir ekonomik ve askerî yardım paketini onayladı.

Celal Bayar, ABD Kongresi'ndeki konuşması sonrasında ayakta alkışlanırken, 1954.

Sovyetler Birliği lideri Stalin'in Türkiye'den toprak talepleri[9] karşısında Türkiye de Kore Savaşı'nda (1950-1953) Birleşmiş Milletler'in yanında yer aldı, 1952 yılında NATO'ya katıldı ve 1955 yılında CENTO'nun kurucu üyeleri arasında yer aldı. 1954 yılında ABD'ye Soğuk Savaş Dönemi boyunca kullanacağı, Soğuk Savaş sonrası I. Körfez Savaşı, Irak Savaşı ve Suriye İç Savaşı'nda da aktif olarak öne çıkan İncirlik Hava Üssü'nü kurma izni verildi.

1960'lı yıllardan itibaren Türkiye - Amerika Birleşik Devletleri ilişkilerinde kırılmalar yaşanmaya başladı. Küba Füze Krizi süresince Amerika Birleşik Devletleri'nin Sovyetler Birliği ile gizli görüşmeler gerçekleştirmesi, Türkiye'deki askeri varlığı hakkında pazarlık yapması sonrası bir de Esnek Karşılık doktrinin devreye girmesiyle birlikte Türkiye yönetiminde olası bir Sovyetler Birliği müdahalesinde NATO'nun Türkiye'ye yardım etmeyeceği görüşü oluşmaya başladı.[10] İlişkiler bozulmaya başlamışken 1963 yılı sonunda Kıbrıs'ta Türk ve Rum topluluklar arasında yaşanmaya başlayan silahlı çatışmalar karşısında Türkiye'nin tutumunu sertleştirmesi ve askeri operasyon planlaması üzerine dönemin ABD Başkanı Lyndon Johnson'ın dönemin Başbakanı İsmet İnönü'ye yönelik olarak 5 Haziran 1964 tarihinde kaleme aldığı, adaya çıkarma yapılır da sonrasında Türkiye'ye yönelik Sovyetler Birliği müdahalesi olursa NATO'nun Türkiye'yi desteklemeyeceği, Kıbrıs'a yönelik Amerikan silahlarının kullanılmaması gerektiğini içeren, tehdit barındıran ve tarihe "Johnson Mektubu" olarak geçen mektup, iki ülke ilişkilerinde kırılmaya neden oldu. Türk siyasetinde ilk kez bu dönemde NATO'dan çekilme çağrıları yapılmaya başlandı.[11]

Johnson Mektubu ve Kıbrıs sorunu iki ülke ilişkilerinde çeşitli sorunlar yaratınca ülkeler uzlaşı zemini aramaya başladılar. Türkiye ve ABD arasında farklı tarihlerde imzalanmış bulunan 55 adet ikili anlaşma, 3 Temmuz 1969'da imzalanan "Ortak Savunma ve Ekonomi İşbirliği Anlaşması" ile tek bir metinde toplandı. Bu anlaşmayla birlikte savunma faaliyetlerinin ortak şekilde icra edileceği, Türkiye'nin Amerika Birleşik Devletleri'nden satın alacağı silahların Türkiye'ye ait sayılacağı deklare edilirken, Türkiye sınırları içerisindeki Amerika Birleşik Devletleri askerî personel sayısı azaltıldı.[12]

Kıbrıs Harekâtı ve silah ambargosu

[değiştir | kaynağı değiştir]

1 Temmuz 1974 tarihindeki Resmî Gazete'de yayımlanan habere göre Türkiye haşhaş ekimini durdurmadığı için Amerika Birleşik Devletleri Türkiye'ye ambargo koydu. Kıbrıs Harekâtı'ndan sonra dönemin ABD Hükûmeti, ambargoya Kıbrıs Harekâtı'nı da ekledi ve Türkiye'den Kuzey Kıbrıs'taki askerleri geri çekmesini talep etti. Türkiye ise bu kararı tanımayarak Kıbrıs Harekâtı'na devam etti. Bu silah ambargosu nedeniyle Türkiye'de ABD'den alınan silah ihtiyacı gözden geçirildi ve Türk Savunma Sanayisi'nin kurulmasına karar verildi. ASELSAN ve ROKETSAN gibi önemli Türk Savunma Sanayisi firmaları bu dönemde kuruldu. Silah ambargosu 1978 yılının eylül ayı sonunda ABD Kongresi'nin kararıyla kaldırıldı. Ambargonun kesin olarak kaldırılmasından sonra "Türk-Amerikan ilişkilerinde yeni ve olumlu bir dönem başlamış olacağını umduğunu" ifade eden[13] dönemin Başbakanı Bülent Ecevit, ABD üslerini yeniden faaliyete açtı.[14] Ambargonun kaldırılmasına rağmen Türkiye'ye yapılan silah yardımı ancak 1980 yılında 1974 öncesindeki düzeye ulaşabildi.

1980 ve 1990'lı yıllar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Özal ve Bush boğaz turunda, 1991

1980'li yıllarda Türkiye hükûmetleriyle ABD hükûmetleri arasında genel anlamda sıcak ilişkiler gözlendi. Bu dönemde Ermeni Sorunu ve Kıbrıs Sorunu Türkiye-ABD ilişkilerine gölge düşürdüyse de ilişkiler genel olarak olumlu düzeyde gelişti. Başbakan ve Cumhurbaşkanı Turgut Özal I. Körfez Savaşı sırasında ABD Başkanı George H.W. Bush'la çok yakın bir dayanışma politikası izledi. Türkiye, Irak petrollerini taşıyan Kerkük-Yumurtalık Petrol Boru Hattını kapattı. Ayrıca Demirel ve Çiller hükûmetleri savaştan sonra NATO tarafından Kuzey Irak'ta uygulanan uçuş yasağına destek verdiler. 1993'te ABD, İzmir'deki başkonsolosluğunu kapattı.[15]

Irak Savaşı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Amerikan başkanı Barack Obama, TBMM'de konuşuyor, 6 Nisan 2009

11 Eylül saldırıları sonrasında Türkiye, ABD'ye terörizme karşı yaptığı mücadelede destek vermeye devam etti. Ancak ABD'nin 2003 yılında Irak'ı işgal etmek istemesi Türk kamuoyunda büyük bir tepkiyle karşılandı. ABD'nin bu işgal sırasında Türk topraklarını kullanmasına izin vermek için TBMM'ye sunulan 1 Mart tezkeresi'nın reddedilmesi ABD'de büyük bir hayal kırıklığına yol açtı ve Türkiye-ABD ilişkilerinin soğumasına neden oldu. 4 Temmuz 2003 günü Kuzey Irak'ın Süleymaniye kentinde karargâh kurmuş bulunan bir binbaşı komutasında 11 Türk Silahlı Kuvvetleri mensubunun ve Türkmen mihmandarlarının Irak'taki işgal kuvvetlerinin bir parçası olan Amerikan 173. Hava İndirme Tugayı'na bağlı askerlerce ve yanlarında peşmergelerin de bulunduğu bir ortamda, bir baskın sonucu başlarına çuval geçirilmek suretiyle götürülüp, alıkonularak sorguya çekilmeleri olayı ilişkileri daha da gerginleştirdi. Çuval Olayı olarak bilinen 2003 yılındaki bu kriz sonrasında, ABD'nin Türkiye Devletinden; dönemin Başbakanı ve cumhurbaşkanını arayarak özür dileyerek ve birçok görüşmeden sonra Türkiye'nin çıkarları doğrultusunda ilişkiler iyimser düzeye ulaşmıştır.[16] Ancak buna karşılık olarak 2014 yılında Türkiye İstanbul-Sarayburnu'nda USS ROSS adlı Amerikan gemisi askerlerinin başına Türkiye Gençlik Birliği (TGB) üyesi bir grup tarafından Çuval Olayı'na misilleme olarak çuval geçirilmiş ve üzerlerine boyalar atılmıştır.[17] Olaylar siyasi alana da sıçrayınca daha da büyümeden çözüme kavuşmuştur. Bu olaylar misilleme olarak algılanmıştır.[18]

Filistin sorunu

[değiştir | kaynağı değiştir]
G-20 zirvesinin yapıldığı Pittsburgh kentinde görüşen Türkiye Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ile Amerika Başkanı Barack Obama

İsrail-Filistin arasındaki sorunda Türkiye, Filistin Devleti'ni desteklemiş ancak ABD bu olaylarda İsrail'i savunmuştur. Ayrıca Ermenistan ve Azerbaycan arasındaki sorunda ise Türkiye Karabağ Savaşı'ndan bu yana Azerbaycan yanlısı politikasıyla soruna müdahil olmuş, Ermenistan sınır kapısını kapatmış ve Ermenistan'a kısmi ambargo uygulamıştır. ABD ise müdahil olmamıştır.

2011 yılından beri devam eden Suriye İç Savaşının başlangıcında iki müttefik de birbirini destekler niteliktedir. Türkiye, Suriye topraklarında güvenli bölge kurmak istemiş Amerika bu durumu önceleri sıcak bakmamış fakat sonraları Türkiye'yi destekler açıklamalar yapmıştır. Suriye'deki iç savaşa müdahil olan AB ve ABD Cidde şehrinde toplanarak Cidde Bildirisi yayınlamıştır.[19] Fakat Türkiye Devleti bu anlaşmayı imzalamamıştır.[20]

Ermeni soykırımı iddiaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

10 Ekim 2007 tarihinde ABD Temsilciler Meclisi'nin Dışişleri komisyonu, 1915 olaylarını "soykırım" olarak nitelendiren tasarıyı 21'e karşı 27 oyla kabul etti.[21] Bu karar Türkiye tarafından tepkiyle karşılandı. Kararın yasalaşması halinde ABD'nin Türkiye'deki askeri etkinliklerinin kısıtlanabileceği belirtilmiş ancak tasarı Temsilciler Meclisinin genel kuruluna sunularak kabul edilmedi.

Suriye İç Savaşı ve PYD/YPG krizi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Suriye İç Savaşı başladığında Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri aynı safta yer tuttu ve hedef Beşşar Esad'ı devirmek olarak belirlendi ancak Suriye'de savaşın diğer Arap ülkelerine oranla uzun sürmesi, Suriye sahasında farklı grupların ortaya çıkmasıyla Amerikalı yetkililer Suriye İç Savaşı'na tam ölçekli bir müdahale fikrinden vazgeçti ve Esad'ı devirme konusunda çekimser kaldı.[22] 16 Mayıs 2013'te Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Washington'a bir ziyaret gerçekleştirdi. Ziyarette ABD Başkanı Obama ile Suriye'nin geleceğinin ve Beşşar Esad'ın Suriye'de kimyasal silah kullanımının tartışılması planlandı.[23] Görüşme sırasında Başbakan Erdoğan'a Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu ve MİT Müsteşarı Hakan Fidan eşlik etti. Görüşmede bulunan Tom Donilon daha sonra Seymour M. Hersh'e görüşme ile ilgili bilgi verdi. Tom Donilon'a göre Başbakan Erdoğan Suriye ile ilgili görüşlerini paylaşırken Esad'ın kimyasal silah kullanımına dair sözü Hakan Fidan'a vermek istedi. Hakan Fidan konuşmaya başladığında Obama, Fidan'ın sözünü "Biliyoruz," diyerek kesti. Bunun üstüne konuşmaya Erdoğan devam etti. İkinci kez Hakan Fidan'ı konuşmaya dahil etmek istediğinde Obama tekrar "Biliyoruz," diyerek Hakan Fidan'ın konuşmasına izin vermedi. Bunun üstüne Başbakan Erdoğan Obama'ya parmak sallayarak "Ama sizin kırmızı çizgileriniz aşıldı." dedi. Erdoğan'ın bu tepkisi sonrası Obama Hakan Fidan'ı gösterip "Biz Suriye'deki radikallerle ne yaptığınızı biliyoruz." cevabını verdi.[24][25] Daha sonradan görüşmeyi değerlendiren LeHigh Üniversitesi Profesörü Henri Barkey iki ülke arasındaki kriz için "el-Nusra çok tartışıldı ve onlarsız bir yol aranmak için anlaşılmış olabilir." yorumunu yaptı.[26]

Muhalefete destek ve muhaliflerin kimlerden oluştuğu ayrışması Türkiye Amerika Birleşik Devletleri arasında Suriye'deki son ayrışma olmadı. ABD yetkililerinin PYD'yi terör örgütü olarak görmediği yönündeki açıklamalarına karşı dönemin Türkiye Başbakanı Ahmet Davutoğlu Suriye'nin kuzeyinde Türkiye'ye komşu bir Kürt Devleti kurulmasına müsamaha göstermeyeceğini açıklamış, Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da tepki göstererek PYD'nin PKK'dan bir farkı olmadığını Türkiye'nin gözünde YPG'nin de terör örgütü olduğu söylemiş ve ABD'ye "Bu nasıl ortaklık?" çıkışında[27] bulunmuştur.[28] Yine Erdoğan, ABD ile PYD'nin ilişkisine işaret ederek "Ben miyim senin ortağın, yoksa Kobani'deki teröristler mi?" çıkışına ABD Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü John Kirby, YPG'nin IŞİD ile mücadelede başarılı olduğunu, ABD'nin YPG'yi terörist örgüt olarak görmediği ve kendilerini desteklemeyi sürdüreceğini söylemiştir.[29] PKK ile PYD tarafından düzenlenen 2016 Ankara saldırısı sonrası Erdoğan ABD'ye yönelik "PYD'ye silah yardımı yaptığını açıkla" eleştirisinde bulundu.[30]

Fethullah Gülen'in iadesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

2016 Türkiye askerî darbe girişimi sonrası Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve dönemin Türkiye Başbakanı Binali Yıldırım, ABD Başkanı Barack Obama'ya seslenerek ABD'nin Pensilvanya eyaletinde yaşayan Fethullahçı Terör Örgütü (FETÖ) lideri olmakla suçlanan Fethullah Gülen'in terör örgütü lideri sıfatıyla Türkiye'ye iade edilmesi çağrısında bulundu.[31][32] ABD Dışişleri Bakanlığı sözcüsü Mark Toner, incelemenin halen devam ettiğini ve bu konuda henüz herhangi bir sonuca varılmadığını belirtti.[33] Yıldırım tarafından kurulan hükûmette Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı görevine devam eden Mevlüt Çavuşoğlu, Fethullah Gülen'in iadesiyle ilgili ikamet ettiği ABD'den yanıt gelmemesi halinde iki ülke ilişkilerine zarar vereceğini ifade ederek ABD'nin bu tutumunu eleştirmiştir.[34]

Türkiye Cumhuriyeti Adalet Bakanı Bekir Bozdağ ise Fethullah Gülen'in iadesi gerçekleşmediği takdirde 'ABD'nin Türkiye'yi bir teröriste feda etmiş olacağını' belirtmiştir.[35] 2017 Türkiye anayasa değişikliği referandumu sonrası ABD Başkanı Donald Trump, Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ı telefonla arayarak, Pazar günü düzenlenen ve Cumhurbaşkanlığı sistemine geçişin oylandığı anayasa değişikliği 'referandumunda elde ettiği zaferden dolayı' tebrik etti.[36]

Vize Krizi

[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD'de yayımlanan New York Times gazetesinin haberine göre, çifte pasaportlu vatandaşlar ve ABD'li papaz Andrew Craig Brunson gibi yabancılar dahil ‘darbe teşebbüsü’ ve ‘casusluk’ gibi suçlamalarla, 12 ABD uyruklu vatandaş tutuklanmış durumdadır. ABD ise İran asıllı Türk vatandaşı ve iş insanı Reza Zarrab'ın tutuklu yargılandığı dava kapsamında Halkbank Genel Müdür Yardımcısı Hakan Atilla ve Eski Ekonomi Bakanı Zafer Çağlayan'ın tutukluluğunu istemiştir. Sebebi ise İran'a uygulanan ambargoyu kaldırmak olarak açıklanmıştır. Metin Topuz'un tutuklanmasının ardından ABD Büyükelçiliği ”Türkiye’den başvurular süresiz durduruldu” açıklaması yaptı. Washington'ın Türkiye'den vize başvurularını askıya alması üzerine misilleme olarak Ankara'nın da ABD vatandaşlarına uyguladığı vize prosedürünü geçici olarak durdurması, iki ülke arasında bugüne kadar en kapsamlı diplomatik yaptırım olarak görülüyor. Amerikan basınına göre Washington'da ”Türkiye bir rehin alma politikası mı izliyor?” kanaati doğarken, bu algının bir tezahürü de ABD'nin Ankara Büyükelçisi John Bass'ın Türk hükûmetinin ”adalet değil intikam peşinde” olduğu yönündeki açıklamasıydı.

Daha önce de vizelerin askıya alınması, 2003 yılında ABD işle yürütülen 1 Mart tezkeresi müzakereleri sonrasında ve 2014'te ABD'li askerlerin başına çuval geçirilmesi gibi olaylarda yaşanmıştı fakat bu son olay diğerlerinden farklılaşmaktadır. Nedeni ise vize uygulamasının ”her iki ülke vatandaşlarına sirayet edecek” kadar kapsamlı olmasıdır. ABD ve Türkiye her zaman sıkıntılı süreçlerden geçmiştir ancak bütün Amerikan ve Türk vatandaşlarının birbirlerinin ülkelerinden mahrum bırakacak türden bir yaptırımı hatırlamak güçtür.[37]

S-400 Krizi

[değiştir | kaynağı değiştir]

S-400 krizi, Türkiye'nin Rusya'dan bir hava savunma sistemi olan S-400'ü tedarik etmesi üzerine NATO müttefiki olan Türkiye ile ABD arasında yaşanan anlaşmazlığı ifade eder. ABD'li yetkililer, S-400 hava savunma sisteminin Rusya tarafından istihbarat toplama platformu olarak kullanıldığını iddia ediyor.[38] Ancak Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu S-400 hava savunma sisteminin NATO sistemine entegre edilmeyeceğini ifade etti.[39] Ayrıca, NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg, Türk yetkililerin açıklamalarını teyit ederek S-400 sistemini hiçbir üye ülkenin hava savunma sistemine entegre edilmeyeceğini beyan etti.[40] Buna rağmen, ABD S-400 endişesini her vesileyle dile getirmeye devam etmektedir. Örneğin, Türkiye'nin S-400 hava savunma sisteminin tesliminin tamamlanmasını müteakip gerçekleştirdiği testler ABD'de rahatsızlık uyandırdı. Nitekim, 26 Kasım 2019'da ABD Dışişleri Bakanı Mike Pompeo "ABD'nin Türkiye'ye net bir şekilde, S-400 hava savunma sistemini tam olarak operasyonel hale getirmesini istemediğini ilettiğini" söyledi.[41]

ABD'li yetkililer, Türkiye'nin S-400 hava savunma sisteminden vazgeçmediği takdirde ABD'nin Hasımlarıyla Yaptırımlar Yoluyla Mücadele Etme Yasası (CAATSA) kapsamındaki yaptırımların devreye sokulacağını ifade etti.[42] Ayrıca, ABD Savunma Bakanlığı, Türkiye'nin Rusya'dan S-400 hava savunma sistemini tedarik etmesi nedeniyle F-35 savaş uçakları programından çıkarıldığını açıkladı.[43]

Türkiye Cumhuriyeti Milli Savunma Bakanlığı, S-400 hava savunma sistemin Nisan 2020'de faal hale getirilmesinin planlandığını açıkladı.[44]

Türkiye'deki Amerikan okulları

[değiştir | kaynağı değiştir]
2010 yılından beri düzenlenmekte olan Türki Amerikan Birliği Kurultayı'ndan bir kare.
Şehir Kurum adı Başlangıç Bitiş Açık
Bursa Bursa Amerikan Kız Koleji 1854 1928 Hayır
İstanbul İstanbul Amerikan Robert Lisesi 1863 - Evet
Kayseri Talas Amerikan Okulu 1871 1968 Hayır
Amasya Merzifon Amerikan Koleji 1886 1924 Hayır
İstanbul Üsküdar Amerikan Lisesi 1876 - Evet
İzmir İzmir Amerikan Koleji 1878 - Evet
Mersin Tarsus Amerikan Lisesi 1888 - Evet

Türkiye'deki Amerikan üsleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye'nin toplamda 16 noktasında ABD Silahlı Kuvvetleri'ne ait askeri üsleri yer almakta, yine 15 farklı noktada ise NATO radarları vardır. Ayrıca 5 farklı noktada da ABD'nin füze ve nükleer bomba kontrol merkezleri[45] konuşlanmıştır. İzmit, Balıkesir, Eskişehir, Konya, Ankara, Malatya ve Erzurum'da ise ABD'ye ait nükleer silah depoları yer alıyor. ABD'nin Türkiye'de bulunan en büyük askeri üssü İncirlik Hava Üssü'dür.[46]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Akdes Nimet Kurat. "Türkiye ile Amerika Birleşik Devletleri Arasındaki Münasebetlere ait Arşiv Vesikaları" (PDF). 3 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009. 
  2. ^ a b Cemal Tunçdemir (7 Haziran 2013). "ABD'deki laikliğin en temel belgelerinden birinde Türk imzası var". 18 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2014. 
  3. ^ "Birinci Berberi Savaşı". 9 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2014. 
  4. ^ Kınlı, Onur (2009). "19. Yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri'nin İzmir'deki Konsolosluk Faaliyetleti". academia.edu. s. 116. Erişim tarihi: 8 Ekim 2018. 
  5. ^ İbiş, Betül (12 Eylül 2020). "Dr. Kürşat Korkmaz ile Türk-Amerikan İlişkileri Röportajı". Küresel Siyaset. 7 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  6. ^ Yasin Coşkun, "Mondros'tan Mudanya'ya Kadar Olan Dönemde Genel Hatlarıyla ABD'nin Türkiye Politikası ve Türk-Amerikan İlişkileri", Yeni Türkiye Dergisi, Misak-ı Millî Özel Sayısı, yıl: 23, sayı: 93, Ocak-Şubat 2017, s. 515.
  7. ^ Soysal, İsmail (2000). Türkiye'nin Siyasal Andlaşmaları. 1. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ss. 328-329. ISBN 9751601851. 
  8. ^ "Türkiye-ABD ilişkileri tarihçesi" (PDF). TÜSİAD. 13 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  9. ^ "Boğazlar-Kars ve Ardahan Üzerine ABD-Türkiye Dezenformasyonu". 17 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  10. ^ {{kitap kaynağı |soyadı1=Hale |ad1=William M. |başlık=Turkish foreign policy since 1774 |tarih=2013 |yer=New York, NY |isbn=978-0415599870 |sayfalar=104-105 |basım=3.3
  11. ^ {{kitap kaynağı |soyadı1=Hale |ad1=William M. |başlık=Turkish foreign policy since 1774 |tarih=2013 |yer=New York, NY |isbn=978-0415599870 |sayfalar=106-107 |basım=3.3
  12. ^ {{kitap kaynağı |soyadı1=Hale |ad1=William M. |başlık=Turkish foreign policy since 1774 |tarih=2013 |yer=New York, NY |isbn=978-0415599870 |sayfalar=108 |basım=3.3
  13. ^ "28 Eylül 1978 tarihli Cumhuriyet gazetesi: Ecevit: "Üsler yakında ele alınacak"". 8 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ "5 Ekim 1978 tarihli Cumhuriyet gazetesi: Bakanlar Kurulu 4 ABD üssünün pazartesi günü açılmasına karar verdi". 1 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2022. 
  15. ^ "U.S. Consulates". The New York Times. 3 Mart 1996. 26 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2024. 
  16. ^ "İşte Çuval Olayındaki Tüm Gerçekler". 19 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2014. 
  17. ^ "Amerikayı Kızdıran Çuval Olayı". Sözcü. 2014. 5 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2014. 
  18. ^ "ABD askerine çuval geçirildi, ABD kınadı". Hürriyet. 13 Kasım 2014. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2014. 
  19. ^ Uğur Ergan (12 Eylül 2014). "Türkiye IŞİD bildirisini imzalamadı". 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2014. 
  20. ^ "Türkiye ABD-Arap ortak bildirisini imzalamadı". NTV.com.tr. 11 Eylül 2014. 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2014. 
  21. ^ "Temsilciler Meclisi Oturumu (video)". 31 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2007. 
  22. ^ Tanış, Tolga (2015). Potus & Beyefendi: 2002 gün Türkiye-Amerika ilişkisinin inişli çıkışlı hikâyesi (1. baskı bas.). İstanbul: Doğan Kitap. s. 275. ISBN 978-605-09-2531-9. 
  23. ^ "Erdoğan ve Obama'nın önceliği Suriye". BBC News Türkçe. 16 Mayıs 2013. Erişim tarihi: 13 Aralık 2024. 
  24. ^ Tanış, Tolga (2015). Potus & Beyefendi: 2002 gün Türkiye-Amerika ilişkisinin inişli çıkışlı hikâyesi (1. baskı bas.). İstanbul: Doğan Kitap. s. 265. ISBN 978-605-09-2531-9. 
  25. ^ Hersh, Seymour M. (16 Nisan 2014). "The Red Line and the Rat Line" (İngilizce). London Review of Books. Erişim tarihi: 13 Aralık 2024. 
  26. ^ "'Türkiye, Suriye konusunda duymak istediklerini Obama'dan işitemedi'". BBC News Türkçe. 20 Mayıs 2013. Erişim tarihi: 13 Aralık 2024. 
  27. ^ "Erdoğan'dan ABD'ye 'PYD' tepkisi: Bu nasıl ortaklık?". BBC. 10 Şubat 2016. 11 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2016. 
  28. ^ "Erdoğan'dan ABD'ye 'PYD' tepkisi: Bu nasıl ortaklık?". BBC Türkçe. 10 Şubat 2016. 11 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2016. 
  29. ^ "ABD: Biz YPG'yi terörist örgüt olarak görmüyoruz". Milliyet. 8 Şubat 2016. 10 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2016. 
  30. ^ "Erdoğan: 'Sabır sınırının sonuna gelindi'". Deutsche Welle. 18 Şubat 2016. 26 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2022. 
  31. ^ "Erdoğan, ABD'den Fethullah Gülen'in iadesini talep etti" www.euronews.com. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2016.
  32. ^ "Binali Yıldırım: Gülen'in iadesi için ABD'ye 4 dosya gönderildi" 14 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. www.haberturk.com. Erişim tarihi: 6 Eylül 2016.
  33. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2016. 
  34. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2016. 
  35. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2016. 
  36. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2017. 
  37. ^ Akdemir, Ali (15 Ekim 2020). "Ak Parti Dönemi Türkiye-ABD İlişkileri". Küresel Siyaset. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2020. 
  38. ^ ABD S-400'ü istihbarat toplama platformu olarak görüyor. Erişim adresi https://www.timeturk.com/abd-s-400-u-istihbarat-toplama-platformu-olarak-goruyor/haber-1102417 29 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  39. ^ Sabah Gazetesi. (2019, 16 Mayıs). Son dakika: Çavuşoğlu açıkladı: S-400'ler NATO'ya entegre edilmeyecek! Erişim adresi https://www.sabah.com.tr/gundem/2019/05/16/son-dakika-cavusoglu-acikladi-s-400ler-natoya-entegre-edilmeyecek 1 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  40. ^ Ntv. (2019, 2 Ağustos). NATO Genel Sekreteri Stoltenberg'den S-400 açıklaması. Erişim adresi https://www.ntv.com.tr/dunya/nato-genel-sekreteri-stoltenbergden-s-400-aciklamasi,bDkl2TILS0idqGX15W136w 1 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  41. ^ S-400 - ABD Dışişleri Bakanı Pompeo: Türkiye'nin adımları kaygı verici - BBC News Türkçe. (2019, 26 Kasım). Erişim adresi https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-50565654 27 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  42. ^ CAATSA: ABD'nin S-400 konusunda Türkiye'ye yaptırım uyarısının dayanağı olan yasa. (2019, 12 Temmuz). Erişim adresi https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-48365138 29 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  43. ^ Pentagon: Türkiye, F-35 programından çıkarıldı. Erişim adresi https://t24.com.tr/haber/pentagon-turkiye-f-35-programindan-cikarildi,831103 1 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  44. ^ Ankara: S-400 savunma sistemi Nisan 2020'de faal olacak. (2019, 15 Eylül). Erişim adresi https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-49706558 24 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  45. ^ "İstanbullular nükleer bomba üstünde oturuyor". NTV.com.tr. 5 Nisan 2010. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2017. 
  46. ^ Richard Outzen (Temmuz 2012). "From Crisis to Cooperation Turkey's Relations with Washington and NATO" (PDF) (İngilizce). The Washington Institute. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2017. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Amerika_Birleşik_Devletleri-Türkiye_ilişkileri&oldid=34532863" sayfasından alınmıştır