İçeriğe atla

Ali Dursun Ulusoy

Bağlantı ekle
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ali Dursun Ulusoy (d. 20 Kasım 1968, Mut, Mersin) Türk İdare Hukuku Profesörü ve eski Danıştay üyesidir.

Cumhurbaşkanı kontenjanından Danıştay üyeliğine seçilen ilk hukuk profesörüdür.[1]

Hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

1986 yılında Bursa Işıklar Askerî Lisesi'nden, 1990 yılında ise Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun olmuştur. Yüksek Lisansını Bordeaux Üniversitesi'nde 1994 yılında tamamlamıştır. Doktorasını da aynı üniversitede yapmış ve 1998 yılında doktor olmuştur.[2] 2002 yılında doçent olmuş, 2006-2007 yıllarında UCLA Hukuk Fakültesi'nde konuk öğretim üyesi olarak bulunmuştur. 2008 yılında profesör olmuştur. 1991-2010 yıllarında Ankara Üniversitesinde öğretim üyeliği ve 2003-2006 yıllarında dekan yardımcılığıyla, 2009-2010 yılları arasında TOBB ETÜ Hukuk Fakültesi'nin kurucu dekanlığını yürütmüştür. 2010-2011 yılları arasında Yaşar Üniversitesi'nde Rektör Yardımcısı olarak görev yapmıştır. 2014 itibarıyla Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde tekrar öğretim üyeliğine başlamış ve Mayıs 2014'ten itibaren İdare Hukuku Anabilim Dalı Başkanı olmuştur.[3][4]

Bürokrasi kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

2002-2003 yıllarında EPDK Hukuk Dairesi Başkanlığı, 2003-2004 yıllarında BDDK Hukuk Danışmanlığı, 2008'de Başbakanlık Bilgi Edinme Kurulu Üyeliği görevlerinde bulunmuştur.[5]

Danıştay üyeliği

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yaşar Üniversitesi'nde Rektör Yardımcısı iken Mart 2011'de Cumhurbaşkanı Abdullah Gül tarafından Danıştay üyeliğine seçilmiştir.[6] 2011-2012 yıllarında Danıştay 10. daire üyesi, 2012-2014 yılları arasında 13. daire üyesi olarak görev yapmıştır. Ayrıca İdari Dava Daireleri Kurulu üyesi de olmuştur. Danıştay'da 3 yıl üyelik yaptıktan sonra 2014'te ayrılmıştır.

Uluslararası kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

2006-2007 yıllarında Birleşmiş Milletler Uluslararası Ticari Tahkim Avrupa Konvansiyonu (ECICA) Özel Komite Asil Üyesi, 2008-2011 yıllarında ICC Nezdinde Uluslararası Tahkim Hakemi olarak görev yapmıştır.[7] 2008 yılında Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nde (AİHM) Türkiye'yi temsil edecek yargıç oylamasında Işıl Karakaş ve Ruşen Ergeç ile yarışmış, AKPM Genel Kurulunda 15 oy alarak seçilememiştir.[8]

Yazarlığı

[değiştir | kaynağı değiştir]

İdare hukuku alanında beş kitabı, ayrıca çok sayıda ulusal ve uluslararası yayını bulunmaktadır. 2009 yılında Akşam gazetesinde köşe yazarlığı yapmıştır.[9] Halen T24 ve Gazete Duvar haber sitesinde konuk yazar olarak yer almaktadır.[10][11]

Kitapları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Ulusoy, Ali D. (2002). Telekomünikasyon hukuku. 1. baskı.
  • Ulusoy, Ali D. (2003). Bağımsız İdari Otoriteler. 1. baskı.
  • Ulusoy, Ali D. (2013). İdari yaptırımlar. 1. baskı. Şişli, İstanbul. ISBN 978-605-152-083-4.
  • Ulusoy, Ali D. (Mart 2017). Türk İdare Hukuku/ 1, Genel Esaslar ve İdari Teşkilat. Ankara. ISBN 978-605-05-0178-0.
  • Ulusoy, Ali D. (2019). Yeni Türk İdare Kanunu. 2. baskı
  • Ulusoy, Ali D. (2020). İdari Yargılama Hukuku 2. baskı

Konferanslar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • ''Düzenleyici Kurulların Kamu Yönetimi İçindeki Yeri'' Konferansı[12]

Diğer

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ulusoy, idare hukuk profesörü olarak zaman zaman davalara bilirkişi olarak katılmakta ve alanı ile ilgili konularda görüşüne başvurulan bir hukukçudur.[13][14] Kemal Gözler ve Ramazan Çağlar arasındaki intihal davası,[15] Ulusoy'un bilirkişi olarak katıldığı bir davadır.[16]

2008 yılında Türk gazeteci, Ertuğrul Özkök Ulusoy'un dönemin türban tartışmalarına yönelik getirdiği öneriyi "İlköğretim, liseler ve devlet dairelerinde türbana yasağı da Anayasa ile getirin." şeklinde özetlemiş ve "Ezber bozacak bir öneri" olarak nitelendirmiştir.[17]

Ulusoy, 2007-2012 dönemi arasında Paralel Devlet Yapılanması tarafından usulsüzce dinlenen kişiler arasındaydı.[18]

Ayasofya açıklaması

[değiştir | kaynağı değiştir]

24 Kasım 1934 tarihinde Bakanlar Kurulu kararnamesi ile Ayasofya'nın müzeye çevrilmesinde Atatürk'ün imzasının sahte olduğu iddialarına ilişkin, Ali Dursun Ulusoy; "Danıştay kararnamenin gerçek olduğuna karar verdi." demiştir.[19][20]

İstanbul sözleşmesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

İstanbul Sözleşmesi'nden Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile ayrılmaya ilişkin, " Cumhurbaşkanına TBMM tarafından uygun bulunan uluslararası antlaşmayı fesih yetkisi vermiyor; sadece mutat usulle yani TBMM iradesiyle durdurulmasına yani feshine karar verilen antlaşmanın feshinin geçerlik tarihini belirleme yetkisi veriyor." demiştir.[21]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Danıştay Üyeliğine Seçilen İlk Hukuk Profesörü İzmir'den". Haberler.com. 3 Mart 2011. 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  2. ^ Ulusoy, Ali Dursun (1 Ocak 1998). La suppression des services publics en droit public français : recherche sur un critère (These de doctorat tez). Bordeaux 4. 
  3. ^ "Prof. Dr. Ali D. Ulusoy'ün AÜHF kişisel sayfası". 24 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2015. 
  4. ^ Hukuk, Türkiye. "Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi | TÜRKİYE HUKUK". 23 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  5. ^ "Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü". www.resmigazete.gov.tr. 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  6. ^ İZMİR, (DHA). "Rektör yardımcısı Danıştay üyeliğine seçildi". Hürriyet. 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  7. ^ "Ali Dursun Ulusoy'un mesleki deneyimleri (www.asdhukuk.com)". 29 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2015. 
  8. ^ Haber7. "'AİHM başörtüsüne karşı olamaz'". Haber7. 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2021. 
  9. ^ "Bir hüzün paylaşması... (Ali Dursun Ulusoy)". web.archive.org. 2 Mart 2009. 2 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  10. ^ "Ali D. Ulusoy". T24. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  11. ^ Duvar, Gazete (10 Mart 2019). "'Kasabalı' Anadolu çocuklarının intikamı". 6 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  12. ^ "Düzenleyici Kurulların Kamu Yönetimi İçindeki Yeri Konferansı" (PDF). 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  13. ^ "'Gerekeni yaparız'". Milliyet. 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  14. ^ "İntihal suçu sürüyor". Milliyet. 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  15. ^ "Kemal Gözler ile Ramazan Çağlayan arasındaki 'intihal davası' sonuçlandı". Memurlar.Net. 19 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  16. ^ Gözler, Kemal (12 Eylül 2020). Gözler v. Çağlayan Davası: Gözlemler ve Eleştiriler. Kemal Gözler. s. 72. ISBN 978-605-63826-3-5. 
  17. ^ ÖZKÖK, Ertuğrul. "Ezber bozacak bir öneri". Hürriyet. 27 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  18. ^ "Dinlemedikleri bir kuşlar kalmış". Sabah. 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2021. 
  19. ^ "Uzmanlar Habertürk'te Teke Tek'te tartıştı". Habertürk. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  20. ^ "Ayasofya'daki Atatürk imzasının sahte olduğu iddiasını tarihçiler reddetti". 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  21. ^ "İstanbul Sözleşmesi'nden Cumhurbaşkanlığı Kararnamesiyle Ayrılmak Yasalara Aykırı Mı?". TTA Haber - Türk'e Taraf Habercilik. 15 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ali_Dursun_Ulusoy&oldid=33325249" sayfasından alınmıştır