โต

ดูเพิ่ม: โต้

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โต
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtoo
	ราชบัณฑิตยสภา	to
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/toː˧/^{(สัมผัส)}

รากศัพท์ 1

เป็นไปได้ว่ามาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ តោ (โต) (ซึ่งเป็นรากของเขมร តោ (โต, “สิงโต”)) ปรากฏครั้งแรกประมาณ ค.ศ. 578-777 แต่ไม่สามารถเข้าใจความหมาย Jenner (2009) สันนิษฐานว่าหมายถึง สิงโต

คำนาม

โต

(โบราณ) สิงโต

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

โต (คำอาการนาม ความโต)

ใหญ่, มี ขนาด ไม่เล็ก
เขาสวมเสื้อตัวโต
มี ขนาด ใหญ่กว่า เมื่อ เทียบ กัน
มะพร้าวโตกว่ามะไฟ

มะเขือเทศโตกว่ามะเขือพวง

คำกริยาวิเศษณ์

โต

โดย ปริยาย เมื่อ ใช้ประกอบ กับ คำ อื่น บาง คำ หมายความ ว่า อวดอ้าง ความ เป็น ใหญ่เป็นโต
คุยโต

อวดโต

วางโต

คำกริยา

โต (คำอาการนาม การโต)

เจริญ ขึ้น, มัก ใช้เข้า คู่กับ คำ เติบ เป็น เติบโต

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

การออกเสียง

สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /to/

คำคุณศัพท์

โต

ตื้น

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับไทย ตัว, คำเมือง ᨲᩫ᩠ᩅ (ต็ว), ลาว ໂຕ (โต) หรือ ຕົວ (ต็ว), ไทลื้อ ᦷᦎ (โต), ไทดำ ꪶꪔ (โต), ไทใหญ่ တူဝ် (ตูว), ไทใต้คง ᥖᥨᥝ (โตว), อาหม 𑜄𑜥 (ตู) หรือ 𑜄𑜤 (ตุ), จ้วง duz, แสก ทั๊ว

คำนาม

โต

คำลักษณนาม

โต

ตัว