มอนาโก-วีล
มอนาโก-วีล | |
---|---|
แขวงในโมนาโก | |
เมื่อมองไปยังมอนาโก-วีล | |
สมญา: โขดหิน (ฝรั่งเศส: Le Rocher) | |
ที่ตั้งแขวงมอนาโก-วีลในประเทศโมนาโก | |
พิกัด: 43°43′51.24″N 7°25′26.76″E / 43.7309000°N 7.4241000°E | |
ประเทศ | โมนาโก |
พื้นที่ | |
• พื้นดิน | 0.196491 ตร.กม. (0.075866 ตร.ไมล์) |
ประชากร (ค.ศ. 2008) | |
• ทั้งหมด | 975 คน |
• ความหนาแน่น | 4,962 คน/ตร.กม. (12,850 คน/ตร.ไมล์) |
มอนาโก-วีล (ฝรั่งเศส: Monaco-Ville)[1] หรือ มูเนกู-วีลา (โมนาโก: Munegu-Vila) เป็นแขวงที่ตั้งอยู่ตอนกลางค่อนไปทางใต้ของประเทศโมนาโก[2] มีชื่อเล่นว่า "โขดหิน" (Le Rocher) เพราะตั้งอยู่บนหัวแหลมผาชันยื่นลงไปทะเลเมดิเตอร์เรเนียน[3] อย่างไรก็ตามมอนาโก-วีล ไม่ใช่เมือง (เพราะประเทศโมนาโกเป็นนครรัฐ) แต่เป็นสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์[4][5] ทั้งยังเป็นที่ตั้งของสถานที่สำคัญในด้านการเมืองและกฎหมาย ได้แก่ วังเจ้าชายแห่งโมนาโก สภาเทศบาล ศาล และเรือนจำ เป็นต้น[6]
การท่องเที่ยว
[แก้]แม้จะตั้งอยู่ใจกลางประเทศโมนาโก ประเทศที่มีประชากรอาศัยอยู่หนาแน่นที่สุดในโลก แต่มอนาโก-วีลเป็นที่ตั้งของชุมชนในยุคกลางที่เงียบสงบ อนุญาตให้แต่พาหนะในท้องถิ่นขึ้นไปยังโขดหินได้ และไม่อนุญาตรถจักรยานยนต์ที่ใช้น้ำมันเบนซินขึ้นไปโขดหินตั้งแต่เวลา 22.00 น. เป็นต้นไป[ต้องการอ้างอิง] โดยในมอนาโก-วีลมีสถานที่สำคัญ เช่น
- วังเจ้าชายแห่งโมนาโก (Palais princier de Monaco) เป็นที่ประทับขององค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก
- อาสนวิหารแม่พระปฏิสนธินิรมล (Cathédrale Notre-Dame-Immaculée) เป็นโบสถ์คาทอลิก สร้างด้วยสถาปัตยกรรมโรมาเนสก์-ไบแซนไทน์ เป็นที่ฝังพระศพของเจ้านายราชวงศ์กรีมัลดีหลายพระองค์
- พิพิธภัณฑ์สมุทรศาสตร์ (Musée océanographique) ก่อตั้งโดยเจ้าชายอาลแบร์ที่ 1 เมื่อ ค.ศ. 1910
- โบสถ์น้อยพระเมตตา (La Chapelle de la Miséricorde) สร้างใน ค.ศ. 1639 เป็นหนึ่งในอาคารที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในมอนาโก-วีล ก่อนวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์จะมีขบวนแห่เริ่มต้นที่โบสถ์แห่งนี้
- สวนสาธารณะแซ็งมาร์แต็ง (Jardin St. Martin) เป็นสวนสาธารณะขนาดย่อม ตรงกลางเป็นที่ประดิษฐานพระรูปเจ้าชายอาลแบร์ที่ 1
อ้างอิง
[แก้]- ↑ King, David C. (2008). Monaco (ภาษาอังกฤษ). Marshall Cavendish. ISBN 978-0-7614-2567-0.
- ↑ Eccardt, Thomas M. (2005). Secrets of the Seven Smallest States of Europe: Andorra, Liechtenstein, Luxembourg, Malta, Monaco, San Marino, and Vatican City (ภาษาอังกฤษ). Hippocrene Books. ISBN 978-0-7818-1032-6.
- ↑ Steves, Rick (2019-10-29). Rick Steves Mediterranean Cruise Ports (ภาษาอังกฤษ). Avalon Publishing. ISBN 978-1-64171-094-7.
- ↑ "United-Nations data, country profile". สืบค้นเมื่อ 29 October 2013.
- ↑ "Constitution of Monaco (art. 78): The territory of the Principality forms a single commune.". สืบค้นเมื่อ 29 October 2013.
- ↑ Mundo, Instituto del Tercer (2008). Guia del Mundo 2009 (ภาษาสเปน). IEPALA Editorial. ISBN 978-84-675-3225-8.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ มอนาโก-วีล