ข้ามไปเนื้อหา

จักรพรรดิซันโจ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิซันโจ
三条天皇
พระบรมสาทิสลักษณ์โดยคาโน สึเนโนบุ, ยุคเอโดะ
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์16 กรกฎาคม ค.ศ. 1011 – 10 มีนาคม ค.ศ. 1016
ราชาภิเษก13 พฤศจิกายน ค.ศ. 1011
ก่อนหน้าอิจิโจ
ถัดไปโกะ-อิจิโจ
ประสูติ5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 976
เฮอังเกียว (เกียวโต)
สวรรคต5 มิถุนายน ค.ศ. 1017(1017-06-05) (41 ปี)
ซันโจอิง (三条院) เฮอังเกียว (เกียวโต)
ฝังพระศพคิตายามะ โนะ มิซาซางิ (北山陵; เกียวโต)
ชายา
พระราชบุตร
พระสมัญญานาม
สึอิโง:
จักรพรรดิซันโจ (三条院 หรือ 三条天皇)
ราชสกุลราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดาจักรพรรดิเรเซ
พระราชมารดาฟูจิวาระ โนะ โชชิ [ja]

จักรพรรดิซันโจ (ญี่ปุ่น: 三条天皇โรมาจิSanjō-tennō; 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 976 – 5 มิถุนายน ค.ศ. 1017) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 67[1] ตามลำดับการสืบราชสันตติวงศ์ตามประเพณี[2]

รัชสมัยของซันโจอยู่ในช่วง ค.ศ. 1011 ถึง 1016[3]

พระราชประวัติ

[แก้]

ก่อนขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ซันโจมีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ)[4] ว่า อิยาซาดะ-ชินโน[5] พระองค์ยังเป็นที่รู้จักในพระนาม ซูเกซาดะ-ชินโน[6] และโอกิซาดะ-ชินโน (居貞親王)[7]

อิยาซาดะเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 2 ในจักรพรรดิเรเซ[6] พระองค์เป็นพระอนุชาร่วมพระราชยิดาของจักรพรรดิคาซัง ผู้เป็นพระราชโอรสองค์แรกของเรเซ[8] พระราชมารดาของอิยาซาดะคือฟูจิวาระ โนะ โชชิ (藤原超子; ?-982) ธิดาในเซ็ชโช ฟูจิวาระ โนะ คาเนอิเอะ โชชิได้รับการเลื่อนขั้นหลังสวรรคตเป็น พระพันปีหลวง (Zō-Kōtaigō, 贈皇太后)[9]

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของซันโจ

[แก้]

หลังพระราชมารดาสวรรคตตอนพระชนมายุ 7 พรรษา ฟูจิวาระ โนะ คาเนอิเอะ พระอัยกา (ตา) ได้อุปการะพระองค์ที่คฤหาสน์ของคาเนอิเอะ

หลังจากนั้นในวันที่ 16 เดือน 7 ปี คันนะ ที่ 1 ตรงกับวันที่ 23 สิงหาคม ค.ศ. 986 เจ้าชายอิยะซะดะได้รับสถาปนาให้เป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์ในรัชสมัย จักรพรรดิอิจิโจ จักรพรรดิองค์ที่ 66 ขณะมีพระชนมายุเพียง 10 พรรษา

ในวันที่ 13 เดือน 6 ปี คันโค ที่ 8 ตรงกับวันที่ 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1011 จักรพรรดิอิชิโจได้สละราชบัลลังก์ให้แก่เจ้าชายอิยะซะดะขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิซันโจ ขณะพระชนมายุได้ 35 พรรษาหลังจากนั้นไม่นานได้มีการประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกที่ พระราชวังหลวงเฮอัง และได้มีการสถาปนาเจ้าชายอัตสึฮิระพระราชโอรสองค์ใหญ่ในอดีตจักรพรรดิอิจิโจเป็นรัชทายาท

ใน ค.ศ. 1012 จักรพรรดิซันโจได้เสกสมรสกับ ฟุจิวะระ โนะ เคนชิ บุตรสาวคนที่ 2 ของ ฟุจิวะระ โนะ มิชินะงะ ผู้เป็นพระมาตุลา (น้า) ต่อมาจักรพรรดินีเคนชิองค์นี้ได้ประสูติพระธิดาคือ เจ้าหญิงเทชิ ซึ่งต่อมาได้เป็นจักรพรรดินีใน จักรพรรดิโกะ-ซุซะกุ

จากนั้นใน ค.ศ. 1016 จักรพรรดิซันโจพระประชวรหนักถึงขั้นพระเนตรมืดบอดจึงสละราชบัลลังก์ให้แก่เจ้าชายอัตสึฮิระที่รัชทายาทขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิโกะ-อิจิโจ เมื่อวันที่ 29 เดือน 1 ปี โชวะ ที่ 5 ตรงกับวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 1016 แต่มีเงื่อนไขกับมิชินะงะผู้เป็นเซ็สโซว่าจะต้องสถาปนาเจ้าชายอัตสึอะกิระผู้เป็นพระราชโอรสของพระองค์ให้เป็นรัชทายาท

อดีตจักรพรรดิซันโจได้เสด็จออกผนวชเมื่อวันที่ 29 เดือน 4 ปี คันนิง ที่ 1 ตรงกับวันที่ 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1017 แต่หลังจากออกผนวชได้ไม่นานก็พระประชวรหนักและเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 9 เดือน 5 ปี คันนิง ที่ 1 ตรงกับวันที่ 5 มิถุนายน ค.ศ. 1017 ขณะพระชนมายุเพียง 41 พรรษา

พระมเหสีและพระราชโอรสธิดา

[แก้]

พระราชพงศาวลี

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Imperial Household Agency (Kunaichō): 三条天皇 (67)
  2. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 74.
  3. Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, p. 307; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 195; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 154-155., p. 154, ที่กูเกิล หนังสือ
  4. Brown, pp. 264; prior to Emperor Jomei, the personal names of the emperors were very long and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
  5. Brown, p. 307; Varley, p. 195.
  6. 6.0 6.1 Titsingh, p. 154.
  7. Ponsonby-Fane, p. 8.
  8. Brown, pp. 300–307.
  9. Brown, p. 307.
  10. "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). 30 April 2010. สืบค้นเมื่อ 10 April 2018.

ข้อมูล

[แก้]