การขับเคลื่อนยานอวกาศ

กล้องถ่ายภาพระยะไกลกำลังจับภาพมุมมองในระยะใกล้ของเครื่องยนต์หลักของกระสวยอวกาศในระหว่างการทดสอบที่ศูนย์อวกาศจอห์น. ซี. สเตนนิส ในแฮนค็อก เคาน์ตี้, มลรัฐมิสซิสซิปปี้ ในแง่ของแรงดลจำเพาะ, SSME เป็นสารเคมีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของเครื่องยนต์จรวด, ที่เคยใช้ในการบิน

การขับดันยานอวกาศ เป็นวิธีการที่ใช้ในการเร่งความเร็วของยานอวกาศและดาวเทียมประดิษฐ์ต่าง ๆ มีวิธีการที่แตกต่างกันหลายวิธี แต่ละวิธีก็มีข้อบกพร่องและข้อได้เปรียบแตกต่างกันไปและการขับเคลื่อนยานอวกาศยังเป็นพื้นที่ใช้งานของการวิจัยในรูปแบบต่าง ๆ อีกด้วย แต่ยานอวกาศส่วนใหญ่ทุกวันนี้ขับเคลื่อนด้วยการบังคับให้ก๊าซพุ่งออกจากทางด้านหลัง/ด้านท้ายของอากาศยานด้วยอัตราเร็วที่สูงมากผ่านหัวฉีดจรวดเดลาวาลความเร็วเหนือเสียง การจัดจำแนกประเภทของเครื่องยนต์แบบนี้จะเรียกว่า เครื่องยนต์จรวด

ยานอวกาศที่ใช้งานทั้งหมดในปัจจุบันเป็นจรวดเคมี (เชื้อเพลิงคู่ (bipropellant) หรือเชื้อเพลิงแข็ง) สำหรับการขับดัน, แม้ว่าบางชนิด (เช่น จรวดเพกาซัส (Pegasus rocket) และ ยานสเปสชิปวัน (SpaceShipOne)) จะได้ใช้เครื่องยนต์ที่ใช้อากาศสำหรับหายใจช่วยในการเผาไหม้ (air-breathing engine) ในช่วงระยะแรกในการขับดันของพวกมันก็ตาม