ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เล่งทอง (หลิง ถ่ง)"

เล่งทอง
เล่งทอง
	凌統
ขุนพลรอง (偏將軍)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 215 – ค.ศ. 217
ต้างโค่วจงหลางเจียง (蕩寇中郎將)
	ดำรงตำแหน่ง; 215
ไพเซี่ยง (沛相); (ในนาม)
	ดำรงตำแหน่ง; 215
เสี้ยวเว่ย (校尉)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 209 – ค.ศ. 215
นายพันผู้มีพลังเกรียงไกร (承烈都尉)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 208 – ค.ศ. 209
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ค.ศ. 189; เขตอฺวี๋หาง หางโจว มณฑลเจ้อเจียง
เสียชีวิต	ค.ศ. 217(28 ปี)
บุตร	Ling Lie; Ling Feng;
บุพการี	เล่งโฉ (บิดา);
อาชีพ	ขุนพล
ชื่อรอง	กงจี (公績)

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 15:23, 11 ธันวาคม 2567

เล่งทอง (ออกเสียง^ⓘ; ค.ศ. 189–217)^[a] ชื่อรอง กงจี เป็นตัวละครในวรรณกรรม จีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก บุตรของเล่งโฉ เมื่อกำเหลงมาอยู่กับง่อ ทำให้เล่งทองไม่พอใจจนซุนกวนต้องส่งกำเหลงไปประจำยังที่ห่างไกลเพื่อกันสองคนทะเลาะกัน ซึ่งต่อมาได้เกิดศึกที่มีชื่อว่าศึกหับป๋าทหารของงักจิ้นยิงธนูใส่ตาม้าของเล่งทอง ทำให้หกล้มไป แล้วกำเหลงก็มายิงธนูใส่ศัตรูช่วยเล่งทองทำให้ทั้งสองเป็นมิตรกันในที่สุด เล่งทองมีผลงานที่โดดเด่นในการรบหลายครั้ง ครั้งที่สำคัญที่สุดคือการช่วยซุนกวนหนีในศึกหับป๋า เมื่อเล่งทองตาย ซุนกวนเสียใจมาก จัดงานศพให้อย่างสมเกียรติ ซึ่งนับว่าเป็นงานศพที่ยิ่งใหญ่ที่สุด หนึ่งในสามของง่อ เทียบเท่ากับของลิบอง และจูเหียน

หมายเหตุ

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ชีวประวัติของเล่งทองในสามก๊กจี่บันทึกว่าเขาเสียชีวิตตอนอายุ 49 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก)^[1] อย่างไรก็ตาม Lu (1982) และ Liang (2000) ชี้ให้เห็นว่ามีปัญหาตรงที่หมายเลข '49' และเลขนี้ควรเป็น '29' โดยชีวประวัติของเล่งทองในสามก๊กจี่ระบุว่า เล่งทอง (ลั่ว ถ่ง) เข้ายึดฐานที่มั่นทางทหารของเล่งทอง (หลิง ถ่ง) หลังจากเล่งทอง (หลิง ถ่ง) เสียชีวิต และเล่งทอง (ลั่ว ถ่ง) เข้าร่วมในยุทธการที่อิเหลงเมื่อ ค.ศ. 222^[2] ข้อความนี้ไม่ค่อยตรงกับข้อความในชีวประวัติเล่งทอง (หลิง ถ่ง) ตรงที่ชีวประวัติของเขาไม่ได้ระบุว่าเขาทำอะไรหลังศึกหับป๋าใน ค.ศ. 215 ถ้าเขาเข้ารบในยุทธการที่อิเหลง ซึ่งเป็นหนึ่งในสงครามครั้งใหญ่ในยุคนั้น การมีส่วนร่วมของเขาจะถูกกล่าวถึงในชีวประวัติของเขาอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ชีวประวัติของเล่งทอง (หลิง ถ่ง) ยังระบุด้วยว่าบรรดาบุตรชายของเขายังอายุน้อยมากเมื่อบิดาของพวกเขาเสียชีวิต Lu (1982) และ Liang (2000) เชื่อว่ามีแนวโน้มสูงที่เล่งทอง (หลิง ถ่ง) เสียชีวิตเมื่ออายุ 29 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ใน ค.ศ. 217 มากกว่าเมื่ออายุ 49 ปีใน ค.ศ. 237^[3]^[4]

อ้างอิง

↑ (... 會病卒，時年四十九。) สามก๊กจี่เล่มที่ 55.
↑ (及凌統死，復領其兵。 ... 以隨陸遜破蜀軍於宜都， ...) สามก๊กจี่เล่มที่ 57.
↑ Lu (1982).
↑ Liang (2000).

ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
Liang, Zhangju (2000). Yang, Yaokun (บ.ก.). 三國志旁證 (Circumstantial Evidence on the Sanguozhi) (ภาษาChinese). Beijing: Zhonghua Book Company. ISBN 978-7-211-03490-1.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
Lu, Bi (1982). 三國志集解 (Explanatory Commentary to the Sanguozhi) (ภาษาChinese). Beijing: Zhonghua Book Company. ISBN 978-7-101-01019-0.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
ล่อกวนตง (คริสต์ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้).
เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
Sakaguchi, Wazumi, บ.ก. (2005). Seishi Sangokushi Gunyu Meimeiden 正史三國志群雄銘銘傳 (ภาษาJapanese). Tokyo: Kojinsha.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.

บทความสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก

[death_date-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ชีวประวัติของเล่งทองในสามก๊กจี่บันทึกว่าเขาเสียชีวิตตอนอายุ 49 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก)^[1] อย่างไรก็ตาม Lu (1982) และ Liang (2000) ชี้ให้เห็นว่ามีปัญหาตรงที่หมายเลข '49' และเลขนี้ควรเป็น '29' โดยชีวประวัติของเล่งทองในสามก๊กจี่ระบุว่า เล่งทอง (ลั่ว ถ่ง) เข้ายึดฐานที่มั่นทางทหารของเล่งทอง (หลิง ถ่ง) หลังจากเล่งทอง (หลิง ถ่ง) เสียชีวิต และเล่งทอง (ลั่ว ถ่ง) เข้าร่วมในยุทธการที่อิเหลงเมื่อ ค.ศ. 222^[2] ข้อความนี้ไม่ค่อยตรงกับข้อความในชีวประวัติเล่งทอง (หลิง ถ่ง) ตรงที่ชีวประวัติของเขาไม่ได้ระบุว่าเขาทำอะไรหลังศึกหับป๋าใน ค.ศ. 215 ถ้าเขาเข้ารบในยุทธการที่อิเหลง ซึ่งเป็นหนึ่งในสงครามครั้งใหญ่ในยุคนั้น การมีส่วนร่วมของเขาจะถูกกล่าวถึงในชีวประวัติของเขาอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ชีวประวัติของเล่งทอง (หลิง ถ่ง) ยังระบุด้วยว่าบรรดาบุตรชายของเขายังอายุน้อยมากเมื่อบิดาของพวกเขาเสียชีวิต Lu (1982) และ Liang (2000) เชื่อว่ามีแนวโน้มสูงที่เล่งทอง (หลิง ถ่ง) เสียชีวิตเมื่ออายุ 29 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ใน ค.ศ. 217 มากกว่าเมื่ออายุ 49 ปีใน ค.ศ. 237^[3]^[4]

[death-2] (... 會病卒，時年四十九。) สามก๊กจี่เล่มที่ 55.

[3] (及凌統死，復領其兵。 ... 以隨陸遜破蜀軍於宜都， ...) สามก๊กจี่เล่มที่ 57.

[FOOTNOTELu1982-4] Lu (1982).

[FOOTNOTELiang2000-5] Liang (2000).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ บรรทัด 1: / บรรทัด 1: @@
+{{ชื่ออื่น|เล่งทองที่มีชื่อในภาษาจีนกลางว่าหลิง ถ่ง และเป็นบุตรชายของเล่งโฉ|เล่งทองที่มีชื่อในภาษาจีนกลางว่าลั่ว ถ่ง|เล่งทอง (ลั่ว ถ่ง)}}
-เล่งทองเป็นบุตรของ[[เล่งโฉ]] ซึ่งถูกฆ่าตายโดย[[กำเหลง]]  เมื่อกำเหลงมาอยู่กับง่อทำให้เล่งทองไม่พอใจจน ซุนกวนต้องส่งกำเหลงไปประจำยังที่ห่างไกลเพื่อกันสองคนทะเลาะกัน  เล่งทองมีผลงานที่โดดเด่นในการรบหลายครั้ง  ครั้งที่สำคัญที่สุดคือการช่วยซุนกวนหนีใน[[ศึกหับป๋า]]  เมื่อเล่งทองตาย  [[ซุนกวน]]เสียใจมาก จัดงานศพให้เขา  ซึ่งนับว่าเป็นงานศพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหนึ่งในสามของง่อ เทียบเท่ากับของ[[ลิบอง]]และ[[จูเหียน]]
+{{Infobox officeholder
+| name = เล่งทอง
+| native_name = 凌統
+| image =
+| image_size =
+| caption =
+| alt =
+| office = ขุนพลรอง (偏將軍)
+| term_start = {{Start date|215}}
+| term_end = {{End date|217}}
+| office1 = ต้างโค่วจงหลางเจียง (蕩寇中郎將)
+| term1 = 215
+| office2 = ไพเซี่ยง (沛相)<br>(ในนาม)
+| term2 = 215
+| office3 = เสี้ยวเว่ย (校尉)
+| term_start3 = {{Start date|209}}
+| term_end3 = {{End date|215}}
+| office4 = นายพันผู้มีพลังเกรียงไกร (承烈都尉)
+| term_start4 = {{Start date|208}}
+| term_end4 = {{End date|209}}
+| birth_date = ค.ศ. 189{{efn|name=death date}}
+| birth_place = [[เขตอฺวี๋หาง]] [[หางโจว]] [[มณฑลเจ้อเจียง]]
+| death_date = ค.ศ. 217<!-- อย่าเปลี่ยนเป็น ค.ศ. 237 ดูรายละเอียดที่หมายเหตุแรก -->(28 ปี){{efn|name=death date}}
+| father = [[เล่งโฉ]]
+| children = {{unbulleted list|Ling Lie|Ling Feng}}
+| occupation = ขุนพล
+| blank1 = [[ชื่อรอง]]
+| data1 = กงจี (公績)
+}}
+{{family name hatnote|[[Ling (surname)|เล่ง]]|lang=Chinese}}
+'''เล่งทอง''' ({{audio|Ling Tong.ogg|ออกเสียง}}; ค.ศ. 189–217<!-- อย่าเปลี่ยนเป็น ค.ศ. 237 ดูรายละเอียดที่หมายเหตุแรก -->){{efn|name=death date|ชีวประวัติของเล่งทองใน''สามก๊กจี่''บันทึกว่าเขาเสียชีวิตตอนอายุ 49 ปี (ตาม[[การนับอายุแบบเอเชียตะวันออก]])<ref name="death">(... 會病卒，時年四十九。) ''สามก๊กจี่''เล่มที่ 55.</ref> อย่างไรก็ตาม Lu (1982) และ Liang (2000) ชี้ให้เห็นว่ามีปัญหาตรงที่หมายเลข '49' และเลขนี้ควรเป็น '29' โดยชีวประวัติของ[[เล่งทอง (ลั่ว ถ่ง)|เล่งทอง]]ใน''สามก๊กจี่''ระบุว่า เล่งทอง (ลั่ว ถ่ง) เข้ายึดฐานที่มั่นทางทหารของเล่งทอง (หลิง ถ่ง) หลังจากเล่งทอง (หลิง ถ่ง) เสียชีวิต และเล่งทอง (ลั่ว ถ่ง) เข้าร่วมใน[[ยุทธการที่อิเหลง]]เมื่อ ค.ศ. 222<ref>(及凌統死，復領其兵。 ... 以隨陸遜破蜀軍於宜都， ...) ''สามก๊กจี่''เล่มที่ 57.</ref> ข้อความนี้ไม่ค่อยตรงกับข้อความในชีวประวัติเล่งทอง (หลิง ถ่ง) ตรงที่ชีวประวัติของเขาไม่ได้ระบุว่าเขาทำอะไรหลัง[[ศึกหับป๋า]]ใน ค.ศ. 215 ถ้าเขาเข้ารบในยุทธการที่อิเหลง ซึ่งเป็นหนึ่งในสงครามครั้งใหญ่ในยุคนั้น การมีส่วนร่วมของเขาจะถูกกล่าวถึงในชีวประวัติของเขาอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ชีวประวัติของเล่งทอง (หลิง ถ่ง) ยังระบุด้วยว่าบรรดาบุตรชายของเขายังอายุน้อยมากเมื่อบิดาของพวกเขาเสียชีวิต Lu (1982) และ Liang (2000) เชื่อว่ามีแนวโน้มสูงที่เล่งทอง (หลิง ถ่ง) เสียชีวิตเมื่ออายุ 29 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ใน ค.ศ. 217 มากกว่าเมื่ออายุ 49 ปีใน ค.ศ. 237{{sfnp|Lu|1982}}{{sfnp|Liang|2000}}}} [[ชื่อรอง]] '''กงจี''' เป็นตัวละครใน[[วรรณกรรม]][[จีน]]อิง[[ประวัติศาสตร์]]เรื่อง[[สามก๊ก]]ที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์[[ยุคสามก๊ก]] บุตรของ[[เล่งโฉ]] เมื่อกำเหลงมาอยู่กับง่อ ทำให้เล่งทองไม่พอใจจนซุนกวนต้องส่งกำเหลงไปประจำยังที่ห่างไกลเพื่อกันสองคนทะเลาะกัน  ซึ่งต่อมาได้เกิดศึกที่มีชื่อว่า[[ศึกหับป๋า]]ทหารของ[[งักจิ้น]]ยิงธนูใส่ตาม้าของเล่งทอง ทำให้หกล้มไป แล้ว[[กำเหลง]]ก็มายิงธนูใส่ศัตรูช่วยเล่งทองทำให้ทั้งสองเป็นมิตรกันในที่สุด เล่งทองมีผลงานที่โดดเด่นในการรบหลายครั้ง  ครั้งที่สำคัญที่สุดคือการช่วยซุนกวนหนีใน[[ศึกหับป๋า]] เมื่อเล่งทองตาย  [[ซุนกวน]]เสียใจมาก จัดงานศพให้อย่างสมเกียรติ ซึ่งนับว่าเป็นงานศพที่ยิ่งใหญ่ที่สุด หนึ่งในสามของง่อ เทียบเท่ากับของ[[ลิบอง]] และ[[จูเหียน]]
-[http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=kazama&date=01-10-2005&group=4&blog=2  ประวัติเล่งทอง]
-{{โครงวรรณกรรม}}
+==หมายเหตุ==
-[[Category:สามก๊ก]]
+{{notelist}}
+==อ้างอิง==
+{{reflist}}
+* [[ตันซิ่ว]] (คริสต์ศตวรรษที่ 3). ''[[สามก๊กจี่]]'' (''ซานกั๋วจื้อ'').
+* {{cite book|last=Liang|first=Zhangju|editor-last=Yang|editor-first=Yaokun|title=''三國志旁證'' (Circumstantial Evidence on the Sanguozhi)|location=Beijing|publisher=Zhonghua Book Company|year=2000|isbn=978-7-211-03490-1|language=Chinese}}
+* {{cite book|last=Lu|first=Bi|title=''三國志集解'' (Explanatory Commentary to the Sanguozhi)|location=Beijing|publisher=Zhonghua Book Company|year=1982|isbn=978-7-101-01019-0|language=Chinese}}
+* [[ล่อกวนตง]] (คริสต์ศตวรรษที่ 14). ''[[สามก๊ก]]'' (''ซานกั๋วเหยี่ยนอี้'').
+* [[เผย์ ซงจือ]] (คริสต์ศตวรรษที่ 5). ''[[อรรถาธิบายสามก๊กจี่]]'' (''ซานกั๋วจื้อจู้'').
+* {{cite book|editor-last=Sakaguchi|editor-first=Wazumi|year=2005|title=Seishi Sangokushi Gunyu Meimeiden ''正史三國志群雄銘銘傳''|publisher=Kojinsha|location=Tokyo|language=Japanese}}
+* [[ซือหม่า กวาง]] (1084). ''[[จือจื้อทงเจี้ยน]]''.
+{{ตัวละครในสามก๊ก}}
+{{birth|189}}{{death|237}}
+[[หมวดหมู่:ขุนพลของง่อก๊ก]]
+{{โครงสามก๊ก}}

ด ค ก บุคคลสำคัญในยุคสิ้นราชวงศ์ฮั่น (ค.ศ. 189-220)
จักรพรรดิ	จักรพรรดิฮั่นหลิง (พระเจ้าเลนเต้) จักรพรรดิฮั่นเซ่า (หองจูเปียน) จักรพรรดิฮั่นเซี่ยน (พระเจ้าเหี้ยนเต้/หองจูเหียบ)
พระมเหสีและพระสนม	พระนางตังไทฮอ พระนางโฮเฮา พระสนมอองบีหยิน พระสนมถัง พระนางฮกเฮา พระสนมตังกุยฮุย พระนางโจเฮา
ผู้สำเร็จราชการ	โฮจิ๋น ตั๋งโต๊ะ อ้องอุ้น ลิฉุย กุยกี โจโฉ โจผี
ขุนศึก	กองซุนก๋ง กองซุนของ กองซุนจ้าน กองซุนตู้ กิมสวน โกกัน ขงมอ ขงหยง เค้าก๋อง เงียมแปะฮอ จางหอง ฉกหยง ชื่อเซี่ย ซุนกวน ซุนเกี๋ยน ซุนเซ็ก เต๊งหงวน เตียวก๊ก เตียวสิ้ว เตียวหอม เตียวฬ่อ เตียวเอี๋ยง เตียวเอี๋ยน โตเกี๋ยม เปาสิ้น เปียนจาง ม้าเฉียว ม้าเท้ง ลิโป้ เล่ากี๋ เล่าจ๋อง เล่าเจี้ยง เล่าเตา เล่าปี่ เล่าเปียว เล่าเอี๋ยน หลิวสฺวิน เล่าหงี เล่าอิ้ว หันซุย อ้วนซง อ้วนถำ อ้วนสุด อ้วนเสี้ยว อ้วนอุ๋ย อ้วนฮี อองของ อองลอง เอียวฉิว ฮันเหียน ฮันฮก
ขุนนางฝ่ายพลเรือน	กองซุนอวด กันหยง กากุ๋ย กาเซี่ยง กัวเต๋า กุยแก เก๊งเหลียง เก๊งอวด เกียวก๊กโล โกกัน เขาเฉียว เขาฮิว งอสิด จงฮิว จิวยี่ จูกัดกิ๋น จูกัดเหลียง (ขงเบ้ง) จูฮี โจโก๋ ชีสิว ชีซี ซัวหยง ซินเป๋ง ซินผี ซุนเขียน ซุนฮก ซุนฮิว ซุยตำ ตังสิน ตันก๋ง เต๊งไก๋ เตียนห้อง เตียวกั๋ง เตียวเจียว เตียวเมา เตียวสง เตียวอุ๋น เตียวเหียน เทียหยก บังทอง บิต๊ก บิฮอง มอกาย ม้าเลี้ยง ลกซุน ลิยู ลิห้อม ลู่คัง เล่าจ๋อง เล่าต้าย เล่าฮก โลซก โลติด สิมโพย สุมาหลัง สุมาหอง สุมาจุ้น สุมาอี้ หวดเจ้ง อ๋องก้าย อ้วนอิ๋น อ้วนอุ๋ย อองสิ้ว อองซัน อุยของ เอียวสิ้ว ฮองกี๋ ฮัวหิม แฮหัวอัน
ขุนนางฝ่ายทหาร	กวนเป๋ง กวนอู กิเหลง กำเหลง กุยห้วย เกียงขิม โกซุ่น โกลำ เคาทู ชัวมอ งอเก๋ง งออี้ งอหลัน งักจิ้น งันเหลียง งิวขิ้ม งิวฮู งุยซก เงียมหงัน เงียมอี๋ จงป้า จิวท่าย จิวซุน จิวอิ๋น เจียวขิม จูล่ง จูตี จูหวน จูเหลง จูเหียน โจจิ๋น โจเจียง โจซุน โจป้า โจเมา โจเสง โจหยิน โจหอง โจฮิว ชีเซ่ง ซงเหียน ซิหลง ซีเอ๋ง ซุนเกียว ซุนเจ้ง ซุนเซียง ซุนเปิน ซุนฟู่ โซหุย ตังสิด ตันเซ็ก ตันบู เตงฮอง เตียนอุย เตียวคับ เตียวเจ เตียวเลี้ยว เตียวหยิม เตียวหุย เตียวอุ๋น เตียวโอย เทียเภา ไทสูจู้ บังเต๊ก บุนทิว บุนเพ่ง เบ้งตัด เปาจิด เปาสูหยิน พัวเจี้ยง ม้าต๋ง ม้าเทียด ม้าฮิว ลิซก ลิเงียม ลิเตียน ลิกอง ลิบอง ลิบ้อง ลิต้าย ลิอุยหอง ลีถอง เล่งโฉ เล่งทอง เล่ากี๋ เล่าชุน เล่าผวน เล่าเพ็ก เล่าฮอง เลียงหิน เลียวฮัว วัวเหลง หมันทอง หวนเตียว หลันเป้ง หองจอ หันเซียม อองเป๋ง อ่องหอง อิกิ๋ม อิเขง อินเล้ อุยก๋วน อุยกาย อุยเอี๋ยน เอียวฮอง ฮองตง ฮองฮูสง ฮันต๋ง ฮันโฮ ฮัวหยง เฮาเฉีย เฮาเสง แฮหัวตุ้น แฮหัวเอี๋ยน
สตรีสำคัญ	กำฮูหยิน งอฮูหยิน จาง ชุนหัว ชัวฮูหยิน ซัวเอี๋ยม ซินเหียนเอ๋ง ซุนฮูหยิน ไต้เกี้ยว บิฮูหยิน เปียนสี ปู้ฮูหยิน ลิหลิงฉี เสียวเกี้ยว หวังอี้ อุ๋ยซี เอียนสี
บุคคลสำคัญอื่น ๆ	กวนลอ เกียดเป๋ง เกียนสิด จางจ้งจิ่ง เจียวก้าน โจงั่ง โจจู๋ โจฉอง โจหิม โจสิด ชิวลี่จฺวี ซุนของ เตียนติ๋ว ปื่งเหยฺวียน เป๊กตุ้น ยีเอ๋ง สิบขันที สุมาเต๊กโช หลิวเป้า อิเกียด อุยสิง่าน ฮัวโต๋