Pasioni: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Armend (diskuto | kontribute) No edit summary |
v added Category:Emocione using HotCat |
||
(28 rishikime të ndërmjetme të pashfaqur nga 16 përdorues) | |||
Rreshti 1: | Rreshti 1: | ||
'''Pasioni''' (greq ''παθος'', lat. ''passio'', - vuajtje, vetmohim, durim) është një ndjenjë apo emocion shumë i theksuar ndaj ndonjë personi apo diçkaje. Pasioni ndryshon nga afekti sepse ai nuk është emocion që vepron në një moment të caktuar por është një veprimtari të cilin personi e ushtron me tërë qenien e vet me gjithë shpirt. |
'''Pasioni''' (greq ''παθος'', lat. ''passio'', - vuajtje, vetmohim, durim) është një ndjenjë apo emocion shumë i theksuar ndaj ndonjë personi apo diçkaje. Pasioni ndryshon nga afekti sepse ai nuk është emocion që vepron në një moment të caktuar por është një veprimtari të cilin personi e ushtron me tërë qenien e vet me gjithë shpirt. Me pasionin shpesh lidhen tema seksuale por pasioni mund të jetë profesional jetësor etj. Vlerësimi i një pasioni bëhet sipas asaj se pasioni është i orientuar kah vlerat e larta apo të ulta, gjegjësisht sipas asaj se çfarë veprash prodhon. Referimet janë marrë nga ,,Fjalori filozofik ("Filozofijski rečnik") Matica Hrvatske 1984. Në filozofi ose në religjione të ndryshme kontrollimi i pasionit konsiderohet si virtyt. |
||
Me pasionin shpesh lidhen tema seksuale por pasioni mund të jetë profesional jetësor etj. Vlerësimi i një pasioni bëhet sipas asaj se pasioni është i orientuar kah vlerat e larta apo të ulta, gjegjësisht sipas asaj se çfarë veprash proodhon.<ref name="Filozofijski rečnik"/> Në filozofi ose në religjione të ndryshme kontrollimi i pasionit konsiderohet si virtyt. |
|||
== Pikëpamja filozofike == |
== Pikëpamja filozofike == |
||
[[Stoicizmi]] si ideal e konsideronte apatinë d.m.th eliminimin e pasionit për arsye të dëmeve që shkakton. Filozofia e renesansës e theksonte rolin pozitiv të afekteve. [[Spinoza]] mendonte se një pasion mund të zëvendësohet vetë me një pasion më të fortë. |
[[Stoicizmi]] si ideal e konsideronte apatinë d.m.th eliminimin e pasionit për arsye të dëmeve që shkakton. Filozofia e renesansës e theksonte rolin pozitiv të afekteve. [[Spinoza]] mendonte se një pasion mund të zëvendësohet vetë me një pasion më të fortë. Filozofi gjerman [[Кanti]] thotë se: ''Afekti është si uji që e çan pendën ndërsa pasioni është një lum i madh i cili futet thellë e më thellë në shtratin e tij''. Ndërsa [[Hegeli]] thotë: ''Pa pasion nuk është krijuar asnjë vepër e madhe dhe as që mund të krijohet |
||
'' |
|||
[[Кanti]] Afekti është si uji që e çan pendën ndërsa pasioni është një lum i madh i cili futet thellë e më thellë në shtratin e tij |
|||
[[Hegeli]]Pa pasion nuk është krijuar asnjë gjë e madhe dhe as që mund të krijohet |
|||
== Pasioni fetar == |
|||
'''Страст''' (грч. ''παθος'', лат. ''passio'', - страст, страдање, трпња) је веома јако [[осећање]] према некоме или нечему. Страст се разликује од [[афект]]а тиме што она не наступа као тренутно стање, него представља трајно усмерење читаве човекове душе.<ref name="Filozofijski rečnik">Strast, Filozofijski rečnik, Matica Hrvatska, Zagreb 1984.</ref> |
|||
За страст се често везује [[секс]]уална тематика, али она може бити и професионална, животна, итд. Вредновање неке страсти се врши према томе да ли је она усмерена на ниже или на више вредности, односно каква дела изазива.<ref name="Filozofijski rečnik"/> У многим филозофијама и религијама се побеђивање страсти сматра највећом [[врлина|врлином]]. |
|||
== Филозофско виђење == |
|||
[[Стоици]] су као идеал заговарали [[апатију|апатију]] или укидање страсти због њихове шкодљивости. Филозофија [[ренесанса|ренесансе]] је открила позитивну улогу афеката. [[Спиноза]] приговора оним филозофима који »страсти замишљају као пороке» и разликује страсти према томе да ли повећавају (радост) или смањују (жалост) моћ нашега деловања. Спиноза сматра да се нека страст може ограничити и уклонити само супротном и јачом страшћу. [[Кант]] разликује страсти и афекте, означујући »афект као воду која пробија насип а страст као велику реку која се у свом кориту све дубље пробија». |
|||
{{цитат3|Без страсти није ништа велико створено нити се без ње може створити.|[[Хегел]]}} |
|||
[[Ернст Блох]] међу "афектима ишчекивања" разликује негативне афекте ([[страх]], [[тескоба]]), који су успркос отпору »потпуно трпни«, и позитивне афекте као што је [[нада]]. За Блоха нада садржи »битно праву будућност« или битак који још није испуњен. |
|||
{{цитат3|Нада, тај анти-афект ишчекивања против страха и тескобе, је најљудскије од свих унутарњих узбуђења и доступна је само људима; она се уједно односи спрам најдаљег и најсветлијег [[хоризонт]]а. Она је у унутрашњости прохтева који субјект не само има, него се из њега, као неиспуњен, суштински састоји.<ref name="Filozofijski rečnik"/>|[[Ернст Блох]]}} |
|||
== Хришћанско виђење == |
|||
{{сређивање|Прилагодити енциклопедијски стил}} |
|||
Страсти су у '''теолошком смислу''', посебне слабости и лична својства људске природе која, кад се не држе у границама природе, могу унети грешно стање и могу довести до пропадљивости и [[смрт|смрти]]. Страсти најбоље откривају страствену црту и двој ност људске природе, односно показују да су природне способности, због изопачења слободне воље, постале извор [[грех|греха]] који отвара врата трулежности или пропадљивости. У људској природи постоје, наиме, не само природни афекти, него и наклоност према греху везана за те афекте. Ми познајемо афекте као "слабости", као неразумне тежње и грешна узбуђења. Бестрашће или чистота, отуд, јесу резултат човечне воље да држи афекте у границама "разума" природе, да слушањем Христа излечи страсне и неразумне нагоне воље. [[Исус Христос]] је примио афекте, претрпео је драговољно људска страдања (φθορα), али Он их је ослободио њиховог грешног карактера Својим безгрешним рођењем, Својим непорочним животом и Својим [[васкрсење|васкрсењем]]. Што се тиче природних афеката, Он је истоветан са нама, те отуда и Његова способност да страда ради нас. Међутим, Он је природним афектима одузео њихову грешну наклоност и тако у нашу природу унео непропадљивост да се "ово распадљиво обуче у нераспадљивост, и ово смртно обуче у бесмртност" (1. Кор. 15, 53). Он је апсолутно слободан од греха благодарећи непромењивој сталности Његове слободне воље; страствену црту наше природе исправио је неизмењивошћу Своје слободне воље ([[Максим Исповедник]], Одговори Таласију 42). |
|||
== Напомене == |
|||
{{Напомене}} |
|||
==Види још== |
|||
*[[Бестрашће]] |
|||
{{Емоције}} |
|||
[[Категорија:Филозофска терминологија]] |
|||
[[Категорија:Теологија]] |
|||
[[Категорија:Емоције]] |
|||
[[bg:Страст]] |
|||
[[da:Lidenskab]] |
|||
[[de:Leidenschaft]] |
|||
[[en:Passion (emotion)]] |
|||
[[eo:Pasio]] |
|||
[[fi:Passio (filosofia)]] |
|||
[[fr:Passion (philosophie)]] |
|||
[[it:Passione (sentimento)]] |
|||
[[ka:ვნება (ემოცია)]] |
|||
[[lt:Aistra]] |
|||
[[pl:Namiętność]] |
|||
[[pt:Paixão (sentimento)]] |
|||
[[ru:Страсть (эмоция)]] |
|||
[[sk:Vášeň]] |
|||
[[uk:Пристрасть]] |
|||
== Shikoni edhe == |
|||
* [http://www.thefreedictionary.com/passion] The Free Dictionary. |
|||
[[Kategoria:Filozofi]] |
|||
[[bg:Страст]] |
|||
[[ |
[[Kategoria:Psikologji]] |
||
[[Kategoria:Emocione]] |
|||
[[de:Leidenschaft]] |
|||
[[en:Passion (emotion)]] |
|||
[[eo:Pasio]] |
|||
[[fi:Passio (filosofia)]] |
|||
[[fr:Passion (philosophie)]] |
|||
[[it:Passione (sentimento)]] |
|||
[[ka:ვნება (ემოცია)]] |
|||
[[lt:Aistra]] |
|||
[[pl:Namiętność]] |
|||
[[pt:Paixão (sentimento)]] |
|||
[[ru:Страсть (эмоция)]] |
|||
[[sk:Vášeň]] |
|||
[[uk:Пристрасть]] |
Versioni aktual i datës 20 dhjetor 2023 10:10
Pasioni (greq παθος, lat. passio, - vuajtje, vetmohim, durim) është një ndjenjë apo emocion shumë i theksuar ndaj ndonjë personi apo diçkaje. Pasioni ndryshon nga afekti sepse ai nuk është emocion që vepron në një moment të caktuar por është një veprimtari të cilin personi e ushtron me tërë qenien e vet me gjithë shpirt. Me pasionin shpesh lidhen tema seksuale por pasioni mund të jetë profesional jetësor etj. Vlerësimi i një pasioni bëhet sipas asaj se pasioni është i orientuar kah vlerat e larta apo të ulta, gjegjësisht sipas asaj se çfarë veprash prodhon. Referimet janë marrë nga ,,Fjalori filozofik ("Filozofijski rečnik") Matica Hrvatske 1984. Në filozofi ose në religjione të ndryshme kontrollimi i pasionit konsiderohet si virtyt.
Pikëpamja filozofike
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Stoicizmi si ideal e konsideronte apatinë d.m.th eliminimin e pasionit për arsye të dëmeve që shkakton. Filozofia e renesansës e theksonte rolin pozitiv të afekteve. Spinoza mendonte se një pasion mund të zëvendësohet vetë me një pasion më të fortë. Filozofi gjerman Кanti thotë se: Afekti është si uji që e çan pendën ndërsa pasioni është një lum i madh i cili futet thellë e më thellë në shtratin e tij. Ndërsa Hegeli thotë: Pa pasion nuk është krijuar asnjë vepër e madhe dhe as që mund të krijohet
Shikoni edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- [1] The Free Dictionary.