Спасење
| Dio serije članaka na temu | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Isus Hristos Osnove Historija
Teologija Biblija |
Spasenje (gr: σωτηρια soteria - spasenje, oslobođenje) je, prema hrišćanskoj teologiji, čin kojim Bog ponovo čoveka dovodi u stanje zajedništva sa sobom.[1]
Potraga za spasenjem u helenskom svetu nije se oslanjala na iščekivanje uspešnog ishoda istorije, kao što je to bio slučaj kod Izraila, već u iskupljenju čoveka od sila koje su ga držale porobljenim, kao što su sudbina i smrt.[2]
Prema hrišćanskom mitu, nakon prvobitnog greha Adama i Eve, njihovo potomstvo je palo u ropstvo greha. Iz ljubavi prema čoveku, Bog je poslao svog sina Isusa da ovaploćenjem, smrću i vaskrsenjem donese spasenje ljudima, zbog čega je nazvan Spasitelj, Hristos, i da ponovo uspostavi čovekov savez sa Bogom, koji je grehom bio narušen. Spasenje takođe odgovara iskupljenju jer je Hristos preuzeo grehe na sebe da bi iskupio čovečanstvo.[1]
"U tome je ljubav, ne što mi zavoljesmo Boga, nego što On zavolje nas, i posla Sina svojega, kao žrtvu pomirenja za grijehe naše"[3].
- ↑ 1,0 1,1 „Rečnik pravoslavne teologije”. Arhivirano iz originala na datum 2008-02-13. Pristupljeno 2011-03-16.
- ↑ „Jovan Zizijulas, Jelinizam i hrišćanstvo”. Arhivirano iz originala na datum 2018-03-04. Pristupljeno 2013-03-28.
- ↑ Jn. 4,10
- Spasenje (pravoslavlje.net)
