Picnic at Hanging Rock
Za roman, vidite članak Picnic at Hanging Rock (roman).| Picnic at Hanging Rock | |
|---|---|
 | |
| Režija | Peter Weir |
| Producent | Hal i Jim McElroy |
| Scenario | Cliff Green |
| Predložak | Picnic at Hanging Rock; autor: Joan Lindsay |
| Uloge | |
| Muzika | Bruce Smeaton |
| Fotografija | Russell Boyd |
| Montaža | Max Lemon |
| Studio | Australian Film Commission British Empire Films McElroy & McElroy Picnic Productions |
| Distribucija | British Empire Films (Australija) |
| Datum(i) premijere | 8. 8. 1975
|
| Trajanje | 115 min. |
| Zemlja |  Australija |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 443.000 AU$[1] |
| Bruto prihod | 5,120.000 AU$ (Australija) |
Picnic at Hanging Rock (sh. Piknik na Hanging Rocku) je australijski igrani film snimljen 1975. godine u režiji Petera Weira, poznat po tome što se smatra jednim od najboljih ostvarenja u Weirovoj filmografiji, odnosno kao prvih filmova tzv. Australijskog novog vala, odnosno film koji ju je učinio australijsku kinematografiju međunarodno priznatom.
Po žanru je drama, a temelji se na istoimenom romanu Joan Lindsay. Radnja započinje kada na Valentinovo 1900. godine grupa učenica elitnog djevojačkog internata odlazi na izlet na stijenu Hanging Rock u državi Victoria te nekolicina njih neobjašnjivo nestanu, izazivajući bezuspješne potrage, ali i niz drugih neobjašnjivih i tragičnih događaja.
Film je, slično kao i predložak, veliki dio publiciteta stvorio lažnim tvrdnjama da se temelji na istinitim događajima. Weir ga je snimao na lokacijama Hanging Rocka (koje će zahvaljujući filmu postati popularno turističko odredište), te je stil velikim dijelom temeljio na radovima australijskog impresionističkog slikara Fredericka McCubbina. Kritičarima je izuzetno imponirao rad sa kamerom, kao i stvaranje kontrasta između privlačnih prizora prirodnih ljepota i zastrašujućih događaja. Picnic at Hanging Rock je u Australiji postigao uspjeh i kod publike i kod kritike, ali također i tokom distribucije u SAD gdje su Weiru pohvale tamošnjih kritičara omogućile kasniji angažman u Hollywoodu. Film, koji se ponekad opisuje kao alegorija na još uvijek nepravladani konflikt bijelih doseljenika i njihovih potomaka sa njihovom drevnom domovinom, se često navodi kao ostvarenje koje je temama i stilom na određeni način izgradilo temelje nacionalnog identiteta u australijskom filmu.
Godine 2017. je film dobio remake u obliku miniserije.
- Anne-Louise Lambert ... Miranda St. Clair
- Rachel Roberts ... Mrs. Appleyard
- Dominic Guard ... Michael Fitzhubert
- Helen Morse ... Mlle. de Poitiers
- Margaret Nelson ... Sara Waybourne
- John Jarratt ... Albert Crundall
- Wyn Roberts ... Sgt. Bumpher
- Karen Robson ... Irma Leopold
- Christine Schuler ... Edith Horton
- Jane Vallis ... Marion Quade
- Vivean Gray ... Miss McCraw
- Martin Vaughan ... Ben Hussey
- Kirsty Child ... Miss Lumley
- Jacki Weaver ... Minnie
- Frank Gunnell ... Mr. Whitehead
- Tony Llewellyn-Jones ... Tom
- John Fegan ... Doc. McKenzie
- Kay Taylor ... Mrs. Bumpher
- Peter Collingwood ... Col. Fitzhubert
- Garry McDonald ... Const. Jones
- Olga Dickie ... Mrs. Fitzhubert
- Jenny Lovell ... Blanche
- ↑ David Stratton, The Last New Wave: The Australian Film Revival, Angus & Robertson, 1980 p68-69
- Picnic at Hanging Rock na sajtu IMDb
- Picnic at Hanging Rock na AllMovie-u (en)
- Picnic at Hanging Rock Arhivirano 2017-03-01 na Wayback Machine-u at Oz Movies
- "Picnic at Hanging Rock Locations" Field guide to the locations used for filming at Hanging Rock, Victoria, Australia
