Guatire
Guatire
| |
---|---|
Panorama grada | |
Koordinate: 10°27′N 66°37′W / 10.450°N 66.617°W | |
Država | Venecuela |
Savezna država | Miranda |
Općina | Zamora |
Osnivanje | 1680. |
Vlast | |
- Gradonačelnik | Thais Oquendo |
Površina | |
- Ukupna | 214 km² |
Visina | 328 metara[1] |
Stanovništvo (2017.) | |
- Grad | 179,000[1] |
Vremenska zona | VST (UTC-4:30) |
Poštanski broj | 1221 |
Pozivni broj | 0212 |
Karta | |
Guatire je grad od 179,000 stanovnika[1] u saveznoj državi Miranda na sjeveru Venecuele
Grad leži u dolinama Guarenas i Pacairigua, okružen planinama Karipskih Andi, udaljen od Caracasa četrdesetak kilometara istočnije.[2] Svega desetak kilometara prema zapadu leži grad Guarenas, koji ima 239,700 stanovnika[1]. Tako da su Guatire i Guarenas praktički spojeni u konurbaciju koja je povezana sa Caracasom autoputom i metro linijom.
Kao datum kad je osnovan Guatire uzima se 1680. kad je misionar Tomas de Leon počeo raditi u parohijskoj crkvi.[2] Glavna zadaća te nove parohije bila je pokrštavanje lokalnih indijanaca, kao priprema za njihov budući robovski rad na velikim feudalnim imanjima koja su osnivali španjolski kolonisti.[2]
Krajem 18. vijeka Guatire je bio jedan od gradova sjevera Venezuele koji je stao na stranu pobunjenika Juana Francisca de Leona protiv monopola kompanije Guipuzcoana.[2]
U to vrijeme privreda grada bazirala se na ratarstvu, naročito na tad vrlo traženoj šećernoj trski a sadio se i krompir i banane.[2]
Za Venecuelanskog rata za nezavisnost Guatire se 1810. svrstao na Bolívarovu stranu, zbog tog je pretrpio od napada rojalista. U blizini grada se kod lokaliteta El Rodeo - 1821., održala bitka između snaga oslobodioca koje je vodio general José Francisco Bermúdez i španjolskih rojalista. Bitka je bila dio planova Simón Bolívara da odvrati Španjolce, koje će konačno pobijediti pet tjedana kasnije u Bitci za Carabobo.[2]
Guatire se još 1858. svrstao uz federaliste i postao liberalni bastion tokom pet godina koliko je trajao Savezni rat.[2]
Tokom 19. vijeka privreda grada bazirala se još uvijek na proizvodnji šećerne trske, sredinom tog vijeka započela je proizvodnja kave, ona se uzgaja još i danas ali u nešto manjim količinama.[2]
Od sredine 80-ih 20. vijeka počeo je ubrzani rast grada, zbog velikog priliva novih stanovnika privučenih blizinom Caracasa, i jeftinijom zemljom.[2]
Tih godina su brojne manje tvornice iz Caracasa počele seliti svoje pogone u Guarenas. Danas zbog depresije većina njih ne radi, tako da je danas Guarenas spavaonica Caracasa, u koju većina stanovnika odlazi raditi.[2]
- Tu Guía de la Ciudad (es)