Branko Ružić (skulptor)
Za ostale osobe s istim imenom, v. Branko Ružić.| Branko Ružić | |
|---|---|
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 4. mart 1919. Slavonski Brod, Kraljevina SHS |
| Smrt | 27. novembar 1997. |
Branko Ružić (Slavonski Brod, 4. mart 1919 — Zagreb, 27. novembar 1997) je bio jugoslavenski i hrvatski vajar i slikar .
Rođen je 4. marta 1919. godine u Slavonskom Brodu. U Vinkovcima je završio srednju školu, a u Zagrebu diplomirao na Akademiji likovnih umjetnosti, 1944. godine, u klasi vajara Frane Kršinića. Godine 1948, na istoj je akademiji završio slikarstvo. Putovao je i stvarao po Italiji, Francuskoj i Ujedinjenom Kraljevstvu.[1]
Od 1961. do 1985. godine, bio je profesor na Akademiji likovnih umjetnosti. Od 1993. godine, učestvovao je u pripremama za otvaranje galerije „Ružić i suvremenici“ u Slavonskom Brodu.
Dobitnik je petnaestak nagrada, od kojih su neke Nagrada opštine Rovinj (1967, 1972), Nagrada grada Zagreba (1968) i Republička nagrada za životno delo „Vladimir Nazor“ (1986).
Umro je 27. novembra 1997. godine u Zagrebu.
Autor je brojnih spomenika i skulptura u Zagrebu, Osijeku, Vinkovcima, Sarajevu, Beogradu, Falerslebenu, Volfsburgu i Kerčeti. Neka od njegovih dela su:
- Spomenik „Moša Pijade“, Beograd 1969.
- Spomenik „Ljudi“ (poznat kao „Skupina građana“), Osijek 1977.
- Spomenik palim Zagrepčanima, Zagreb-Dotršćina, 1981.
-
Spomenik Moši Pijade pred zagradom „Politike“ u Beogradu -
Skulptura „Ljudi“, Osijek -
- ↑ „Branko Ružić biografija”. www.galerijadivila.hr.