Prijeđi na sadržaj

Antonije Abramović

Izvor: Wikipedija
Antonije Abramović
Puno ime Antonije Abramović
1919. oktobar 1919.
Kotor KotorKraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca
1996.    [[]] 1996.
Mesto smrti:  ()

1919. 1996.

Antonije Abramović (Kotor, 31. oktobar 19191996) je bio mitropolit Crnogorske pravoslavne crkve.

Tokom Drugog svjetskog rata bio je iguman pravoslavnog manastira u Metohiji Visoki Dečani, zadužbinu kralja Stefana Dečanskog iz XIV vijeka, koji je je spasio da ne bude razoren. Bio je i duhovnik Pećke patrijaršije, a potom iguman manastira Savina (Herceg Novi). Godine 1961. bio je jedan od kandidata za mjesto mitropolita crnogorsko-primorskog Srpske pravoslavne crkve. Nakon neuspješnog kandidovanja i jednog vremena provedenog u Atini, emigrira u Kanadu. Tamo decenijama vrši službu kanonski nepriznate Ruske pravoslavne crkve izvan Rusije, što dovodi do njegovog iščlanjenja iz redova kanonske crkvene zajednice. Iz Zagruskaje crkve je otpušten zbog laznih optužbi povodom pedofilije.

Na Lučindan 1993. godine Antonije se odazvao pozivu nevladinih organizacija i političkih partija koje su zagovarale crnogorsku nacionalnu suverenost i državnu nezavisnost, i na crkveno-narodnom zboru u čijoj je organizaciji prvenstvenu ulogu imao Liberalni savez Crne Gore, biva proglašen za „Mitropolita Antonija“, vjerskog poglavara upravo Crnogorske pravoslavne crkve, ne ciljajući samo pravoslavni živalj u Crnoj Gori. Kao dio kampanje za ostvarivanje nacionalne samobitosti Crnogoraca, CPC ima cilj da postane nezavisna autokefalna crkva na tlu Crne Gore, a prema njihovim tvrdnjama, obnova de fakto samostalne crkve što su je imali prije ujedinjenja Crne Gore i Srbije 1918. godine.

To je izazvalo revolt u srpskim crkvenim krugovima koji su žestokom medijskom paljbom pokušavali kompromitovati Antonija optuživši ga za raskol. Srpski klir je takođe preduzimao mere da Antonija raščini. Takođe, postoji sumnja da je Antonije Abramović još kao sveštenik radio za komunističku službu. O tome je govorio protojerej Velibor Džomić.

Umro je novembra 1996. godine. Sahranjen je u Cetinju. Njega je naslijedio Miraš Dedeić na mitropolitskoj stolici, uz veliko protivljenje NVO Odbora za obnovu Crnogorske pravoslavne crkve, što dovodi do pomalog rasipanja podrške.

Reference

[uredi | uredi kod]