zausznik

zausznik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. powiernik, potajemnie dostarczający różnych informacji

(1.2) pot. dawny przyjaciel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) opt. część okularów

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(3.1) zool. perkoz zausznik, gatunek ptaka wędrownego z rodziny perkozów; zob. też perkoz zausznik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zausznik	zausznicy
dopełniacz	zausznika	zauszników
celownik	zausznikowi	zausznikom
biernik	zausznika	zauszników
narzędnik	zausznikiem	zausznikami
miejscownik	zauszniku	zausznikach
wołacz	zauszniku	zausznicy
depr. M. i W. lm: (te) zauszniki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zausznik	zauszniki
dopełniacz	zausznika	zauszników
celownik	zausznikowi	zausznikom
biernik	zausznik	zauszniki
narzędnik	zausznikiem	zausznikami
miejscownik	zauszniku	zausznikach
wołacz	zauszniku	zauszniki

(3.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zausznik	zauszniki
dopełniacz	zausznika	zauszników
celownik	zausznikowi	zausznikom
biernik	zausznika	zauszniki
narzędnik	zausznikiem	zausznikami
miejscownik	zauszniku	zausznikach
wołacz	zauszniku	zauszniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) powiernik, szpieg

(1.2) druh, kamrat, kum

(3.1) perkoz zausznik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ucho n, uszatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• cerkiewnosłowiański: (1.1) шепотникъ m

źródła: