zamieć

zamieć (język polski)

zamieć (1.1)

zamieć (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈzãmʲjɛ̇t͡ɕ], AS: [zãmʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) meteorol. śnieg podniesiony z powierzchni ziemi i niesiony przez wiatr; zob. też zamieć śnieżna w Wikipedii

(1.2) meteorol. pył podniesiony z powierzchni ziemi i niesiony przez wiatr; zob. też zamieć pyłowa w Wikipedii

(1.3) meteorol. piasek podniesiony z powierzchni ziemi i niesiony przez wiatr

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) rozk. 2. os. lp ter. od: zamieść

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) śnieżyca, zadymka, zawieja, zawierucha, gw. chujawica, dujawica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też zamieć w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blizzard
• bułgarski: (1.1) виелица ż, фъртуна ż
• czeczeński: (1.1) дарц
• czeski: (1.1) vánice ż
• duński: (1.1) snefog n, snefygning w
• esperanto: (1.1) neĝblovado
• fiński: (1.1) tuisku, lumimyrsky
• gruziński: (1.1) ქარბუქი
• japoński: (1.1) 吹雪 (ふぶき, fubuki)
• jidysz: (1.1) זאַווערוכע ż (zaweruche)
• kaszubski: (1.1) chaja ż; (1.2) chaja ż; (1.3) chaja ż
• litewski: (1.1) pūga ż
• łotewski: (1.1) putenis m
• nowogrecki: (1.1) χιονοθύελλα ż
• rosyjski: (1.1) пурга ż, буран m, метель ż, метелица ż, вьюга ż
• ukraiński: (1.1) заметьіль ż, сніговиця ż
• węgierski: (1.1) hóvihar, hófúvás, hóförgeteg
• wilamowski: (1.1) zamjeć ż, zomjeć ż

źródła: