utracjusz

utracjusz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. rozrzutny i używający życia mężczyzna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	utracjusz	utracjusze
dopełniacz	utracjusza	utracjuszy / utracjuszów
celownik	utracjuszowi	utracjuszom
biernik	utracjusza	utracjuszy / utracjuszów
narzędnik	utracjuszem	utracjuszami
miejscownik	utracjuszu	utracjuszach
wołacz	utracjuszu	utracjusze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rozrzutnik, hulaka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. utracjuszostwo n

forma żeńska utracjuszka ż

przym. utracjuszowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wastrel, spender, profligate
• kaszubski: (1.1) tracôrz m, tracownik m
• niemiecki: (1.1) Verschwender m

źródła: