Przejdź do zawartości

tlen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: -tlen

tlen (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [tlɛ̃n], AS: [tlẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
​?/i ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu O i liczbie atomowej 8; zob. też tlen w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianowniktlen
dopełniacztlenu
celowniktlenowi
bierniktlen
narzędniktlenem
miejscowniktlenie
wołacztlenie
przykłady:
(1.1) Tlen jest niezbędny do życia.
(1.1) Woda składa się z wodoru i tlenu.
(1.1) Etery podatne są na utlenianie tlenem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kwasoród, symbol. O
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tlenek m, tlenowiec m, tlenienie n, utlenianie n, nadtlenek m, podtlenek m
czas. utleniać, tlenić, dotleniać, dotlenić, natlenić, natleniać
przym. tlenowy, tlenkowy, beztlenowy
przysł. tlenowo
tem. słow. tleno-
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. tlić
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tlen&oldid=8360487”