Przejdź do zawartości

szeptun

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który leczy zamawianiem[1]; zob. też szeptun w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) kulisty dzwonek przy uprzęży
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Kiedy zawiodła medycyna konwencjonalna, chory udał się do szeptuna.
(1.1) W Polsce szeptuni mieszkają głównie na Podlasiu.
(2.1) W uprzęży pobrzękiwały trzy dzwonki (szeptun, bałabon i kałatało), słomiane siedzenie pokrywał kilim, zaś za plecami woźnicy siedział służący kozak[3].
(2.1) Jedynymi zaprzęgami kołowymi wyposażonymi w dzwonki były bałaguły, których uprzęże posiadały zamocowane na szerokim skórzanym pasie: kuliste szeptuny, blaszane bałabony i drewniane kałatały[4].
(2.1) Wyróżnikiem bałaguł były także dzwonki o różnej głośności i konstrukcji, do których należały bałabony, kałatały i szeptuny[5].
składnia:
kolokacje:
(1.1) szeptun zamawia chorobę • szeptun odczynia urokszukać pomocy u szeptuna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) znachor
(2.1) dzwonek
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szept m, szepcik m, szeptanie n, szeptanina ż, szeptaninka ż, szeptanka ż, szeptliwość ż, szepnięcie n, naszept m, naszeptanie n, naszeptywanie n, odszepnięcie n, odszeptanie n, odszeptywanie n, poszept m, poszeptanie n, poszeptywanie n, poszepnięcie n, wyszeptanie n, wyszeptywanie n, zaszeptanie n, zaszeptaność ż
forma żeńska szeptunka ż, szeptucha ż
czas. szeptać ndk., szeptać się ndk., szepnąć dk., naszeptać dk., naszeptywać ndk., odszeptać dk., odszeptywać ndk., odszepnąć dk., poszeptać dk., poszeptywać ndk., poszepnąć dk., wyszeptać dk., wyszeptywać ndk., wszeptywać ndk., zaszeptać dk., zaszeptać się dk.
przym. szeptliwy, szepczący, zaszeptany
przysł. szeptliwie, szepcząco
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. szeptać + -un
uwagi:
(2.1) zobacz też: bałabonkałatałojanczary
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szeptun” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szeptun” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Szybko i szybciej, Dorota Siwicka, Marek Bieńczyk, Aleksander Nawarecki, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. muzeumgalowice.pl
  5. muzeumgalowice.pl