stöt

stöt (język szwedzki)

stöt (1.6): mortelstöt

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) uderzenie

(1.2) porażenie prądem

(1.3) przen. wstrząs, porażenie

(1.4) pot. włamanie, rabunek, skok

(1.5) sport. podrzut (technika podnoszenia ciężarów)

(1.6) narzędzie wydłużony przedmiot służący do uderzania, tłuczek (np. w moździerzu), bijak (np. w maselnicy)

(1.7) pot. obraź. stary dziwak, ramol, pryk, stary piernik

odmiana:

(1) en stöt, stöten, stötar, stötarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) elektrisk stöt → porażenie prądem

(1.7) en gammal stöt → stary piernik

synonimy:

(1.2) elstöt

(1.4) inbrott, rån, kupp

(1.7) stofil, gubbstrutt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.6) mortelstöt, potatisstöt, smörstöt

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. stöta, stöta sig

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe stötdämpare, stötfångare, stötvåg • stötesten • bakstöt, dödsstöt, framstöt, hornstöt, mortelstöt, potatisstöt, smörstöt, strömstöt, trumpetstöt

fraza rzeczownikowa sista stöten

fraza czasownikowa ta stöten • ta emot första stöten • sätta in en stöt • vara i stöten • vara ur stöten

fraza przysłówkowa i stöten

etymologia:

uwagi:

por. elchock • elektrochock

zobacz też: stöt • knuff • puff • skuff • törn • slag • dunk • duns • smäll • smocka • snyting • råsop (rodzaje uderzeń)

źródła: