ståndare

ståndare (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. pręcik

odmiana:

(1.1) en ståndare, ståndaren, ståndare, ståndarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: