sprzeczka

sprzeczka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ostra, energiczna wymiana zdań między osobami niezgadzającymi się ze sobą

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sprzeczka	sprzeczki
dopełniacz	sprzeczki	sprzeczek
celownik	sprzeczce	sprzeczkom
biernik	sprzeczkę	sprzeczki
narzędnik	sprzeczką	sprzeczkami
miejscownik	sprzeczce	sprzeczkach
wołacz	sprzeczko	sprzeczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kłótnia, zwada, awantura, niesnaski, niezgoda, pot. pyskówka, pot. scena, scysja, przest. swary, utarczki, zatarg, zwada, eufem. ostra wymiana zdań, scysja; st.pol. swarzenie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) spór, konflikt, starcie, tarcia, pot. udry, waśń, zatarg, zgrzyt, zwada, niezgoda, poróżnienie, potyczka, kwasy, nieporozumienie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. sprzeczać się ndk., posprzeczać się dk.

przym. sprzeczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) quarrel
• jidysz: (1.1) מחלוקת n (machlojkes), מחלוקה ż (machlojke)
• ukraiński: (1.1) суперечка ż

źródła: