spodziectwo

spodziectwo (język polski)

wymowa:

IPA: [spɔˈd͡ʑɛt͡stfɔ], AS: [spoʒ́ectfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) med. wada wrodzona polegająca na lokalizacji ujścia cewki moczowej na brzusznej stronie prącia; zob. też spodziectwo w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Spodziectwu często towarzyszy wnętrostwo i przepuklina pachwinowa skośna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spód mrz

przym. spodni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) гипоспадия

źródła: