rzutnik

rzutnik (język polski)

rzutnik (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʒutʲɲik], AS: [žutʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie służące do wyświetlania slajdów, np. filmów lub prezentacji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzutnik	rzutniki
dopełniacz	rzutnika	rzutników
celownik	rzutnikowi	rzutnikom
biernik	rzutnik	rzutniki
narzędnik	rzutnikiem	rzutnikami
miejscownik	rzutniku	rzutnikach
wołacz	rzutniku	rzutniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) projektor, diaskop

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzucanie n, rzucenie n, rzut m, rzutnia ż, odrzutowiec mrz

czas. rzucać ndk., rzucić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rzut + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) projector
• baskijski: (1.1) proiektagailu, proiektore
• francuski: (1.1) projecteur m
• hiszpański: (1.1) proyector m
• kaszubski: (1.1) rzutnik m
• nowogrecki: (1.1) προβολέας m
• rosyjski: (1.1) проектор m
• rumuński: (1.1) proiector n

źródła:

rzutnik (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) techn. rzutnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: