pirotechnik

pirotechnik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w dziedzinie pirotechniki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pirotechnik	pirotechnicy
dopełniacz	pirotechnika	pirotechników
celownik	pirotechnikowi	pirotechnikom
biernik	pirotechnika	pirotechników
narzędnik	pirotechnikiem	pirotechnikami
miejscownik	pirotechniku	pirotechnikach
wołacz	pirotechniku	pirotechnicy
depr. M. i W. lm: (te) pirotechniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pirotechnika ż

przym. pirotechniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pyrotechnist
• bułgarski: (1.1) пиротехник m
• francuski: (1.1) pyrotechnicien m
• hiszpański: (1.1) pirotécnico m, polvorista m
• niemiecki: (1.1) Pyrotechniker m, Feuerwerker m
• portugalski: (1.1) pirotécnico m
• rosyjski: (1.1) пироте́хник m
• rumuński: (1.1) pirotehnician m
• słowacki: (1.1) pyrotechnik m
• słoweński: (1.1) pirotehnik m
• ukraiński: (1.1) піротехнік m
• węgierski: (1.1) pirotechnikus
• włoski: (1.1) pirotecnico m

źródła: