pago

pago (język baskijski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) buk

(1.2) drewno bukowe, buczyna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pagondo

(1.2) pagoki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pagadi, pagatxa, pagoki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pago (esperanto)

morfologia:

pag•o

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) opłata, koszt, zapłata

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	pago	pagoj
akuzativo	pagon	pagojn

przykłady:

(1.1) Vi rajtas forpreni la aŭton sen ekstraj pagoj. → Wy macie prawo zabrać samochód bez dodatkowych kosztów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pagejo, ekpago, repago, antaŭpago

czas. pagi

przym. paga, senpaga

przysł. page, senpage

związki frazeologiczne:

kia ago, tia pago • kia pago, tia ago • nenia ago fariĝas sen pago • pago de ŝuldanto estas bona en ĉiu kvanto • pensoj iras trans limo sen pago kaj timo • por ĉiu ago venas la tempo de pago • por ĉiu ago venos tempo de pago • ŝuldo ne makulas, sed pagon postulas

etymologia:

uwagi:

źródła:

pago (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈpa.ɣo]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zapłata, płaca, płatność

(1.2) nagroda, wynagrodzenie

(1.3) określony obszar ziem uprawnych (przeważnie winnic lub sadów oliwnych)

(1.4) miasteczko, wioska

(1.5) (Argentyna, Boliwia i Urugwaj) kolebka, ojczyzna, miejsce pochodzenia kogoś

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od pagar

odmiana:

(1) lm pagos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) balanza de pagos → bilans płatniczy

(1.2) en pago → w nagrodę

synonimy:

(1.2) premio, recompensa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paga ż, pagador m, pagaduría ż, pagaré m

przym. pagable, pagadero, pagado

czas. pagar

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) od pagar

(1.3-5) łac. pagus

uwagi:

źródła:

pago (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈpago/

podział przy przenoszeniu wyrazu: pa•go

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. rad, zadowolony

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: pagare

odmiana:

(1.1) lp pago m, paga ż; lm paghi m, paghe ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) essere pago di qualcosa → być zadowolonym z czegoś

synonimy:

(1.1) appagato, contento, soddisfatto

antonimy:

(1.1) inappagato, insoddisfatto, scontento

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paga ż, pagamento m, pagante m ż, pagatore m, pagatrice ż

czas. pagare, pagarsi

przym. pagante, pagabile, pagatore

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. pagare

uwagi:

źródła: