niewolnik

niewolnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ɲɛˈvɔlʲɲik], AS: [ńevolʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba będąca w niewoli

(1.2) przen. osoba poddająca się czemuś bezwolnie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niewolnik	niewolnicy
dopełniacz	niewolnika	niewolników
celownik	niewolnikowi	niewolnikom
biernik	niewolnika	niewolników
narzędnik	niewolnikiem	niewolnikami
miejscownik	niewolniku	niewolnikach
wołacz	niewolniku	niewolnicy

przykłady:

(1.1) Niewolnik dzisiaj ciężko pracuje.

(1.1) Jednakże ten, u którego puchar się znajdzie, zostanie niewolnikiem, wy zaś będziecie wolni od winy.

(1.1) W Brazylii nie wrócono jeszcze wolności dawnym niewolnikom, ale dzieci ich są już wolne.

(1.2) Biedni niewolnicy nikotynizmu zaraz pognali do palarni.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kupić / sprzedać / wyzwolić niewolnika • właściciel niewolników • chór / bunt / powstanie / targ niewolników • handel niewolnikami

synonimy:

(1.1) przest. lub książk. rab

(1.2) więzień

antonimy:

(1.1) wyzwoleniec

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) galernik, gladiator, helota

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niewola ż, niewolnictwo n, niewolenie n, zniewolenie n

forma żeńska niewolnica ż

czas. niewolić ndk., zniewalać ndk., zniewolić dk.

przym. niewolniczy

przysł. niewolniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. niewola + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) skllav m
• angielski: (1.1) slave
• arabski: (1.1) عبد m (abd)
• baskijski: (1.1) esklabo, jopu
• białoruski: (1.1) нявольнік m (nâvolʹnìk), раб m (rab); (1.2) нявольнік m (nâvolʹnìk), раб m (rab)
• bułgarski: (1.1) роб m; (1.2) роб m
• czeski: (1.1) otrok m, rob m
• duński: (1.1) slave w, træl w
• esperanto: (1.1) sklavo
• estoński: (1.1) ori
• fiński: (1.1) orja
• francuski: (1.1) esclave m
• grenlandzki: (1.1) inussiaq
• gudźarati: (1.1) ગુલામ m (gulāma)
• hausa: (1.1) bawa
• hebrajski: (1.1) עבד m ('éved)
• hiszpański: (1.1) esclavo m
• islandzki: (1.1) þræll m
• japoński: (1.1) 奴隷(どれい)
• jidysz: (1.1) שקלאַף m (szklaf)
• kabylski: (1.1) akli m
• kataloński: (1.1) esclau m
• kazachski: (1.1) құл (qul)
• litewski: (1.1) vergas m
• łaciński: (1.1) famulus m
• łotewski: (1.1) vergs m
• macedoński: (1.1) роб m (rob)
• niderlandzki: (1.1) slaaf m
• niemiecki: (1.1) Sklave m
• norweski (bokmål): (1.1) slave m
• norweski (nynorsk): (1.1) slave m
• nowogrecki: (1.1) σκλάβος m (sklávos), δούλος m (doúlos)
• portugalski: (1.1) escravo m
• północnolapoński: (1.1) šláva
• rosyjski: (1.1) раб m (rab)
• sanskryt: (1.1) बन्दिन् m, भट m, भुजिष्य m, चेटक m, दास m, दासजन m, गोप्य m, दासेय m, गोप्यक m, कडार m, किङ्कर m, कुजन्मन् m
• słowacki: (1.1) otrok m
• słoweński: (1.1) suženj m
• starogrecki: (1.1) δοῦλος m (doûlos), ἀτμήν m (atmḗn)
• szwedzki: (1.1) slav w
• tuvalu: (1.1) pologa
• ukraiński: (1.1) невільник m (nevìlʹnik), раб m (rab)
• węgierski: (1.1) rabszolga
• włoski: (1.1) schiavo m

źródła: