koto

koto (język polski)

granie na koto (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkɔtɔ], AS: [koto]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) muz. tradycyjny, japoński instrument strunowy; zob. też koto w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koto	koto
dopełniacz	koto	koto
celownik	koto	koto
biernik	koto	koto
narzędnik	koto	koto
miejscownik	koto	koto
wołacz	koto	koto

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) instrument muzyczny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) koto
• bułgarski: (1.1) кото n

źródła:

koto (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. koto (instrument japoński)

(1.2) etn. koto (tradycyjny ubiór kobiet z Surinamu)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

koto (esperanto)

koto (1.1)

morfologia:

kot•o

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) błoto

(1.2) przen. błoto, szambo, niemoralna sytuacja

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	koto	kotoj
akuzativo	koton	kotojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. koti, enkotiĝi

przym. kota

związki frazeologiczne:

kiu ludas kun koto, malpurigas la manojn • trafi per la vizaĝo en koton

etymologia:

uwagi:

źródła: