kaczeniec

kaczeniec (język polski)

kaczeńce (1.1)

kaczeńce (1.2)

wymowa:

​, IPA: [kaˈt͡ʃɛ̃ɲɛt͡s], AS: [kačẽńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) bot. Caltha palustris, knieć błotna; roślina o żółtych kwiatach i nerkowatych liściach; zob. też knieć błotna w Wikipedii

(1.2) kwiat kaczeńca (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kaczeniec	kaczeńce
dopełniacz	kaczeńca	kaczeńców
celownik	kaczeńcowi	kaczeńcom
biernik	kaczeniec / pot. kaczeńca	kaczeńce
narzędnik	kaczeńcem	kaczeńcami
miejscownik	kaczeńcu	kaczeńcach
wołacz	kaczeńcu	kaczeńce

przykłady:

(1.1) Kaczeńce kwitną wczesną wiosną.

składnia:

kolokacje:

(1.2) zrywać kaczeńce • bukiet kaczeńców • kaczeńce w wazonie

synonimy:

(1.1) knieć błotna, kaczyniec, kaczyniec błotny; gw. (Łomża) wole oczy, gw. (Górny Śląsk) buterbluma; lud. kniat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kaczucha ż, kaczyniec mrz, kaczka ż, kaczątko n, kaczę n

przym. kaczeńcowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) inna pisownia kaczyniec

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kingcup, marsh marigold
• fiński: (1.1) rentukka
• francuski: (1.1) populage des marais m
• hiszpański: (1.1) calta ż
• niemiecki: (1.1) Sumpfdotterblume ż
• nowogrecki: (1.1) κάλθα η ελοχαρής ż
• rosyjski: (1.1) калужница ż
• ukraiński: (1.1) калюжниця болотна ż; (1.2) калюжниця болотна ż
• włoski: (1.1) calta ż

źródła: