gondola

Podobna pisownia: góndola • gôndola

gondola (język polski)

wymowa:: IPA: [ɡɔ̃nˈdɔla], AS: [gõndola], zjawiska fonetyczne: nazal. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. wąska, drewniana łódka z jednym wiosłem, przystosowana do przewozu pasażerów, stosowana głównie w Wenecji; zob. też gondola w Wikipedii

(1.2) lotn. kosz balonu lub sterowca

(1.3) wagonik jednego z rodzajów kolejki linowej

(1.4) część wózka dziecięcego, w której przewozi się niemowlę w pozycji leżącej

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gondola	gondole
dopełniacz	gondoli	gondoli
celownik	gondoli	gondolom
biernik	gondolę	gondole
narzędnik	gondolą	gondolami
miejscownik	gondoli	gondolach
wołacz	gondolo	gondole

przykłady:: (1.1) W Wenecji zakochane pary odbywają przejażdżki gondolami.; (1.2) Balon odleciał, ale nikt nie zdążył wsiąść do gondoli.; (1.3) Do gondoli wsiadło ośmiu narciarzy i kolejka zawiozła ich na stok.; (1.4) Przez pierwsze miesiące życia dziecko należy wozić na spacery w gondoli.

składnia:

kolokacje:: (1.1) wsiąść / wsiadać do gondoli • wysiąść / wysiadać z gondoli • być w gondoli • pływać gondolą; (1.2) wsiąść / wsiadać do gondoli • wysiąść / wysiadać z gondoli • być w gondoli; (1.3) wsiąść / wsiadać do gondoli • wysiąść / wysiadać z gondoli • być w gondoli

synonimy:: (1.2) kosz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. gondolier mos, gondoliera ż; przym. gondolowy, gondolierski

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) wł. gondola^[1] → łódź; (1.2-4) od (1.1)

uwagi:: Forma dopełniacza liczby mnogiej „gondol” jest błędna. Poprawna jest wyłącznie forma „gondoli”^[2]^[3].

tłumaczenia:

angielski: (1.1) gondola; (1.2) gondola
baskijski: (1.1) gondola
duński: (1.1) gondol w; (1.2) gondol w; (1.3) gondol w
estoński: (1.1) gondel, korv; (1.2) gondel; (1.3) gondel
francuski: (1.1) gondole ż
hiszpański: (1.1) góndola ż
interlingua: (1.1) gondola
niemiecki: (1.1) Gondel ż
norweski (bokmål): (1.1) gondol m; (1.2) gondol m; (1.3) gondol m
norweski (nynorsk): (1.1) gondol m; (1.2) gondol m; (1.3) gondol m
nowogrecki: (1.1) γόνδολα ż
portugalski: gôndola ż
rosyjski: (1.1) гондола ż; (1.2) гондола ż
słowacki: (1.1) gondola ż
szwedzki: (1.1) gondol w; (1.2) gondol w
ukraiński: (1.1) гондола ż; (1.2) гондола ż
węgierski: (1.1) gondola
włoski: (1.1) gondola ż; (1.2) gondola ż, navicella ż

źródła:

↑ A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.
↑ Hasło „gondola” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 187.
↑ Hasło „gondola” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 296.

gondola (język angielski)

wymowa:: bryt. IPA: /ˈɡɒn.də.lə/, SAMPA: /"gQn.d@.l@/; ^?/i ^?/i

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) żegl. gondola

(1.2) kolej. rodzaj wagonu towarowego z niskim ścianami bocznymi i otwartym dachem używany do przewozu towarów sypkich lub prętów metalowych

(1.3) wagon kolejki linowej

odmiana:: (1) lp gondola; lm gondolas

przykłady:: (1.1) In Venice, lovers do trips with gondolas. → W Wenecji zakochani odbywają podróż gondolami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: wł. gondola → łódź

uwagi:

źródła:

gondola (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) żegl. gondola^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: wł. gondola → łódź

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „gondola” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

gondola (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) żegl. gondola

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. gondolero

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gondola (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. gondola^[1]

odmiana:

(1) gondol|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gondola	gondolae
dopełniacz	gondolae	gondolārum
celownik	gondolae	gondolīs
biernik	gondolam	gondolās
ablatyw	gondolā	gondolīs
wołacz	gondola	gondolae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 285.

gondola (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. gondola – wąska łódka^[1]

(1.2) gondola – kosz podwieszony pod balonem^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. gondolierka ż, gondolier m, gondoliera ż, gondolka ż; przym. gondoliersky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Hasło „gondola” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

gondola (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) żegl. gondola

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. gondolás

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gondola (język włoski)

wymowa:: IPA: /'gon.do.la/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. gondola

(1.2) lotn. gondola

odmiana:: (1.1-2) lp gondola; lm gondole

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.2) navicella, carlinga

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. gondoliera ż, gondoliere m

związki frazeologiczne:

etymologia:: z dialektu weneckiego gondola → łódź < może od gr. κοντούρα (kontoura) < gr. κοντούρος < gr. κοντός + οὐρά → krótki + ogon

uwagi:

źródła:

[1] A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.

[2] Hasło „gondola” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 187.

[3] Hasło „gondola” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 296.

[4] Hasło „gondola” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

[5] Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 285.

[sssj-6] 1,0 ^1,1 Hasło „gondola” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

[1]

[2]

[3]

[1]

[1]

[1]