dubeltówka

dubeltówka (język polski)

dubeltówka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌdubɛlˈtufka], AS: [dubeltufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łow. popularna, gładkolufowa, śrutowa broń myśliwska o dwóch równoległych lufach ułożonych w pionie lub poziomie; zob. też dubeltówka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dubeltówka	dubeltówki
dopełniacz	dubeltówki	dubeltówek
celownik	dubeltówce	dubeltówkom
biernik	dubeltówkę	dubeltówki
narzędnik	dubeltówką	dubeltówkami
miejscownik	dubeltówce	dubeltówkach
wołacz	dubeltówko	dubeltówki

przykłady:

(1.1) Mój dziadek trzyma w szafie na strychu spory zestaw dubeltówek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwururka, dwulufka, fuzja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) bok, dwojak, nadlufka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dubelt m

przym. dubeltowy

przysł. dubeltowo

związki frazeologiczne:

całować się jak z dubeltówki/całować się z dubeltówki

etymologia:

pol. fuzja + pol. dubeltowa < dolnoniemiecki dubbelt → dwukrotnie, podwójnie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) double-barrelled gun/shotgun
• białoruski: (1.1) дубальтоўка ż, двухстволка ż
• bułgarski: (1.1) двуцевка ż
• francuski: (1.1) fusil de chasse m
• hiszpański: (1.1) escopeta ż de dos cañones
• niemiecki: (1.1) Doppelbüchse ż, zweiläufige Flinte ż
• nowogrecki: (1.1) δίκαννο n
• rosyjski: (1.1) двухстволка ż
• szwedzki: (1.1) bössa w
• włoski: (1.1) doppietta ż

źródła: