Palatynat
Palatynat (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w zachodnich Niemczech, położona na zachód od Renu[1]; zob. też Palatynat w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Palatynat Palatynaty dopełniacz Palatynatu Palatynatów celownik Palatynatowi Palatynatom biernik Palatynat Palatynaty narzędnik Palatynatem Palatynatami miejscownik Palatynacie Palatynatach wołacz Palatynacie Palatynaty
- przykłady:
- (1.1) Bieg wypadków wskazuje jednak, że udzielenie wydatnej pomocy Palatynatowi w ówczesnej sytuacji militarnej, wobec słabości sił badeńskich, spowodowałoby natychmiastowy marsz naprzód stojącego nad Neckarem korpusu wojsk gen. Peuckera i zamiast Palatynatu – Badenia znalazłaby się w ręku wroga[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) hist. Elektorat Palatynatu • hist. Palatynat Reński • hist. Górny Palatynat • geogr. adm. Nadrenia-Palatynat
- synonimy:
- (1.1) Palatynat Reński
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. palatynacki, palatyński
- rzecz. Palatyn mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. palatynat → obszar rządzony przez palatyna < łac. comes palatinus → wojewoda, palatyn
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Palatinate
- baskijski: (1.1) Palatinatua
- esperanto: (1.1) Palatinato
- hiszpański: (1.1) Palatinado m
- niemiecki: (1.1) Pfalz ż
- słowacki: (1.1) Falcko n
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. Palatynat.
- ↑ Anna Owsińska, Powstanie palatynacko-badeńskie 1849 roku: oraz udział w nim Polaków, s. 65, Zakład narodowy imienia Ossolińskich, wyd. Polskiej Akademii Nauk, 1965.
