Islandczyk

Islandczyk (język polski)

wymowa:

​, IPA: [isˈlãnṭt͡ʃɨk], AS: [islãnṭčyk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek narodowości islandzkiej, obywatel Islandii, mieszkaniec Islandii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Islandczyk	Islandczycy
dopełniacz	Islandczyka	Islandczyków
celownik	Islandczykowi	Islandczykom
biernik	Islandczyka	Islandczyków
narzędnik	Islandczykiem	Islandczykami
miejscownik	Islandczyku	Islandczykach
wołacz	Islandczyku	Islandczycy

przykłady:

(1.1) W dziewiętnastym wieku Islandczycy podwoili swoje starania w walce o niepodległość.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Islandia ż, islandzki mrz

forma żeńska Islandka ż

przym. islandzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Icelander
• arabski: (1.1) آيسلندي
• białoruski: (1.1) ісландзец m
• bułgarski: (1.1) исландец m
• duński: (1.1) islænder w, islænding w
• esperanto: (1.1) islandano
• francuski: (1.1) Islandais m
• hiszpański: (1.1) islandés m
• islandzki: (1.1) Íslendingur m
• kataloński: (1.1) islandès m
• litewski: (1.1) islandas m
• łotewski: (1.1) islandietis m, īslandietis m
• niemiecki: (1.1) Isländer m
• norweski (bokmål): (1.1) islending m
• rosyjski: (1.1) исландец m
• słowacki: (1.1) Islanďan m
• szwedzki: (1.1) islänning w, isländare w
• ukraiński: (1.1) ісландець m
• węgierski: (1.1) izlandi
• włoski: (1.1) islandese m

źródła: