Eris

Eris (język polski)

Eris (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɛrʲis], AS: [erʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini i uosobienie niezgody, kłótni, sporu i rywalizacji oraz towarzyszka Aresa na polu bitwy, utożsamiana z rzymską Dyskordią; zob. też Eris w Wikipedii

(1.2) astr. planeta karłowata o numerze katalogowym 136199; zob. też (136199) Eris w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2) nieodm., blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Eris	Eris
dopełniacz	Eris	Eris
celownik	Eris	Eris
biernik	Eris	Eris
narzędnik	Eris	Eris
miejscownik	Eris	Eris
wołacz	Eris	Eris

przykłady:

(1.1) Podczas wesela Peleusa i Tetydy zawistna i swarliwa Eris rzuciła między boginie jabłko niezgody, które stało się przyczyną sądu Parysa.

(1.2) Eris porusza się w obszarze poza orbitą Neptuna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bogini Eris • kłótliwa / swarliwa / zawistna Eris • atrybut / wyobrażenie Eris

(1.2) planeta karłowata Eris • Eris krąży / porusza się

synonimy:

(1.1) war. rzad. Eryda; rzad. Niezgoda; Dyskordia

(1.2) symbol. ⯰

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.2) Układ Słoneczny

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. erystyka ż, erysta mos, erystyk mos, erystka ż, erystyczność ż

war. rzad. Eryda ż

przym. eryzyjski, erystyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Ἔρις (Eris) < gr. ἔρις (eris) → spór, kłótnia

(1.2) od (1.1)

uwagi:

(1.1) por. Eryda • Dyskordia • Niezgoda; zobacz też: Ares • Dejmos • Enyo • Fobos • Indeks:Polski - Mitologia grecka

(1.2) zobacz też: Ceres • Pluton • Haumea • Makemake • Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Eris; (1.2) Eris
• czeski: (1.1) Eris ż; (1.2) Eris ż
• esperanto: (1.2) Eriso
• francuski: (1.1) Éris; (1.2) Éris
• hiszpański: (1.1) Eris; (1.2) Eris
• kataloński: (1.2) Eris
• litewski: (1.1) Eridė
• łaciński: (1.1) Eris ż, Discordia ż; (1.2) Eris ż
• niemiecki: (1.1) Eris ż; (1.2) Eris m
• nowogrecki: (1.1) Έρις ż, Έριδα ż; (1.2) Έρις, Έριδα
• rosyjski: (1.1) Эри́да; (1.2) Эрида
• słowacki: (1.1) Eris ż; (1.2) Eris ż
• starogrecki: (1.1) Ἔρις ż
• węgierski: (1.1) Erisz; (1.2) Erisz
• włoski: (1.1) Eris ż; (1.2) Eris m

źródła:

Eris (język albański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Eris (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈɪəɹɪs/

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Eris

(1.2) astr. Eris

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Angielski - Astronomia

źródła:

Eris (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Eris

(1.2) astr. Eris

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Eridin

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Ἔρις (eris) < gr. ἔρις (eris) → spór, kłótnia

(1.2) od (1.1)

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Czeski - Astronomia

źródła:

Eris (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈe.ɾis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Eris

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(2.1) astr. Eris

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz też: Indeks:Hiszpański - Astronomia

źródła:

Eris (język kataloński)

Eris (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) astr. Eris

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Kataloński - Astronomia

źródła:

Eris (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Eris

(1.2) astr. Eris

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Łaciński - Astronomia

źródła:

Eris (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ɛɹɪs] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Eris

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(2.1) astr. Eris

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(die) Eris
dopełniacz	(der) Eris Eris'
celownik	(der) Eris
biernik	(die) Eris

(2.1)blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	der Eris
dopełniacz	des Eris
celownik	dem Eris
biernik	den Eris

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Erisapfel

synonimy:

(1.1) Göttin der Zwietracht

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Astronomia

źródła:

Eris (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Eris

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(2.1) astr. Eris

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Astronomia

źródła: