επιταγή

επιταγή (język nowogrecki)

transliteracja:

epitagí

wymowa:

IPA: [e.pi.ta.ˈʝi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bank. czek

(1.2) książk. nakaz, dyktat, kanon, zwyczaj

odmiana:

(1.1-2) F29

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) πληρώνω με επιταγή → płacić czekiem • ακάλυπτη επιταγή → czek bez pokrycia • ταξιδιωτική επιταγή → czek podróżniczy/podróżny • καρνέ επιταγών → książeczka czekowa • ταχυδρομική επιταγή → czek pocztowy

(1.2) επιταγή της μόδας → dyktat mody

synonimy:

(1.1) τσεκ

(1.2) εντολή, διαταγή

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine ἐπιταγή

uwagi:

źródła: