Tadeusz Gicgier

Tadeusz Gicgier (1927–2005) – polski pisarz, poeta i satyryk.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

• Apologeta to nie poeta.

• Artykuł, który niczego nie porusza, nie porusza nikogo.

• Autor bitny nie znaczy zaraz wybitny.

B

• Biedny, ale żeby chociaż uczciwy.

• Burza zmysłów, im gwałtowniejsza, tym szybciej się wyładowuje.

• Być tchórzem i zajmować odpowiedzialne stanowisko, to dowód niesłychanej odwagi.

• Bywają rodziny, których rozbicie przynosi korzyść społeczeństwu.

C

• Chcesz być pewnym młodej żony? Poczekaj, aż się zestarzeje.

• Ci, którzy budują zamki na lodzie, zwykle na lodzie osiadają.

• Ci, którzy traktują miłość jak sport, mają na ogół mierne wyniki.

• Ciasne poglądy niezależne są od szerokości geograficznej.

• Cienki dowcip: dowcip tak cienki, że aż niedostrzegalny.

• Czasem łatwiej postawić chorego na nogi, niż postawić diagnozę.

• Często romans to dysonans.
  • Źródło: Pod okiem amora. Fraszki i aforyzmy miłosne, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1986, s. 23.
  • Zobacz też: romans

• Człowiek jest towarem bardzo delikatnym: łatwo ulega zepsuciu.

D

• Dała mi do zrozumienia, że jest ze mnie kawał lenia.

• Dlaczego człowiek na posterunku zmienia się często w posterunkowego?

• Dlaczego u nas nie wznosi się toastów za władzę w nogach?

• Dług honorowy: dwa pojęcia wykluczające się wzajemnie.

• Dobrymi chęciami piekło brukowane, ale często i nasze drogi.

• Dobrze, że nocne sprawy nie wychodzą na światło dzienne.

• Dżentelmen wobec kobiet: patrzy, co widać, a pyta się, co słychać.

G

• Garsoniera: pokój z używalnością.

• Gdy kobieta staje przed tobą naga, jest to jej akt dobrej woli.

• Głos miała jak skrzypce, figurę jak wiolonczela.

• Głuchemu śpiewać, na durnia się gniewać, a wygranej w grze liczbowej się spodziewać – na jedno wychodzi.

• Głupcom należałoby wymyślić trudniejszy sposób rozmnażania.

• Gorzka prawda – prawda nielukrowana.

I

• I wolna miłość może z mężczyzny zrobić niewolnika.

J

• Jeden ciąży ku socjalizmowi, drugiemu socjalizm ciąży.

• Jedni mężczyźni są pracowici, drudzy – pracochłonni.
  • Zobacz też: mężczyzna

• Jedni są pracowici, drudzy – pracochłonni.

• Jego żona to skarb? Tak cenna? Nie, tak pusta.

• Jeśli dla inscenizatora tekst jest tylko pretekstem, w grę wchodzą niechybnie podteksty.

K

• Kawał to arystokratki, ta, co w herbie ma pośladki.
  • Źródło: Kawał w: Satyry, fraszki, aforyzmy, Wydaw. Łódzkie, Łódź 1980, s. 85.
  • Zobacz też: pośladki

• Kiedy beztroska uchodzi za troskę, jest to istotny powód do zatroskania.

• Kiedy dziewczyna ma piętnaście lat, nienawidzi mężczyzn i wszystkich chętnie by wymordowała. A w dwa lata później rozgląda się, czy któryś przypadkiem nie ocalał.
  • Zobacz też: kobieta

• Kochał ją bez pamięci i dlatego szybko o niej zapomniał.

• Kto zna tylko siebie, nie zna siebie.

L

• Lżej jest cierpieć z drugimi, a jeszcze lżej, gdy cierpią tylko drudzy.

Ł

• Łopatologia: swoista patologia.

M

• Ma pretensje do literatury. I odwrotnie.

• Mała rzecz, a grzeszy.
  • Zobacz też: grzech

• Mam dziwną obsesję: bym w wieku atomowym nie zginął pod dorożkarskim koniem.

• Mąż na wczasach: niezidentyfikowany obiekt latający.

• Męska logika – poślubić wdowę z trojgiem dzieci i robić jej wymówki, że nie była dziewicą.

• Miał na wszystko oczy zamknięte, więc nikt nie spostrzegł, kiedy je któregoś dnia zamknął...
  • Zobacz też: oczy

• Miłość bezinteresowna daje szczęście, a interesowna pieniądze.

• Miłość jest ślepa, dlatego lubi ciemności.
  • Zobacz też: miłość

• Mówią o niej: chodząca cnota. A jak mówić, gdy zmienia pozycję?

N

• Na arenie międzynarodowej nie ma miejsca dla clownów.

• Najgłośniej przemawia czasem milczenie.

• Najlepiej, kiedy człowiek zmięknie, bo można giąć go i nie pęknie.

• Największą oryginalnością jest dziś niesilenie się na oryginalność.
  • Zobacz też: oryginalność

• Najwyższy stopień uprzywilejowania: mieć klucz do oddzielnej ubikacji.

• Należy odróżniać ludzi zdolnych od ludzi zdolnych do wszystkiego.
  • Zobacz też: człowiek

• Nasze życie to stan przejściowy: ze stałego w lotny.
  • Zobacz też: życie

• Nie każda kobieta korzysta z prawa weta.

• Nie każdy lewy to zaraz prawy człowiek.

• Nie należy mylić środków masowego przekazu ze środkami przykazu.

• Nie opieraj się na danych, które nie mają oparcia w rzeczywistości.

• Niedoceniona. Tyle lat nosi, a nikt nie prosi.

• Niektórzy najbardziej pomagają, gdy nie przeszkadzają.

O

• O niektórych wysoko postawionych: łatwiej spotka się góra z górą, niż człowiek z człowiekiem.

• O pewnym artykule prasowym: jest to artykuł zastępczy.

• Ona była winna, ale kłamstwo było niewinne.

• Otaczać specjalną opieką nie oznacza stosować specjalne środki.

P

• Po poecie zostaje często jeden wiersz. Szkoda, że nie wie, który, bo wtedy mógłby sobie darować inne wiersze.

• Polityka jak kobieta: powinna być giętka i mieć linię.
  • Zobacz też: polityka

• Popełniajmy błędy, które się nie mszczą.
  • Zobacz też: błąd

• Pragnienie szczęścia jest w człowieku tak wielkie, że potrafi on unieszczęśliwić wielu ludzi.
  • Zobacz też: szczęście

• Przesadna skromność: mistrz podający się za narzędzie.

R

• Robi wszystko, żeby nic nie robić.

• Robię wszystko, żeby nic nie robić.

S

• Są dwa sposoby: bić po łapach lub robić wokół kogoś zapach.

• Skąd wziął drugą twarz towarzysz,
  który nigdy nie miał twarzy?
  • Źródło: Pytanie, Fraszki, „Życie Literackie” nr 32, 5 sierpnia 1956, s. 12

• Sustine et abstine – a przypiszą ci winę.

• Szczęśliwi godzin nie liczą. Liczą pieniądze.

T

• Tam sięga – woła za poetą –
  kędy nie sięga oko!
  Po czym przykłada centymetr,
  czy to aby nie za wysoko...
  • Źródło: Ostrożny, Fraszki, „Życie Literackie” nr 32, 5 sierpnia 1956, s. 12

• To cienka aluzja. Z roku na rok cieńsza.

• To doborowe towarzystwo: dba tylko o dobór płciowy.

• To zmyślny człowiek: nie odróżnisz, kiedy mówi prawdę, a kiedy zmyśla.

W

• Według niektórych krytyków wagę w sztuce ma tylko to, co niedoważone.
  • Zobacz też: sztuka

• Wiosna ubiera drzewa, szkoda że nas nie przyodziewa.

• Władza zrównoważona: nie dyskutuje z górą i nie pozwala dyskutować dołom.

Z

• Zasada niektórych krytyków: kadzidło i złoto.

• Zdradzony mąż powinien być swej żonie wdzięczny: jako rogacz ma największą siłę przebicia.

• Zima jest piękna do pewnego stopnia... Celsjusza.
  • Zobacz też: zima

• Zmienił się na dobre: nie ma od niego gorszego człowieka.

• Znam człowieka, który za pewną rekompensatę materialną gotów jest nie dochodzić krzywd moralnych, jakie ponosi w wyniku służenia co chwila innej idei.

• Został dlatego wielkim, że potrafił dobrze ukrywać swoje małe świństewka.

• Zrobił duży krok naprzód na drodze wstecz.

• Zwierzała się pewna idealistka: Niegdyś mymi ideałami były wiara, nadzieja i miłość. Dziś została mi miłość na wiarę bez nadziei na małżeństwo.

Ż

• Żeby się oczyścić, musi unurzać się w błocie.

• Żelazna kadra też z czasem rdzewieje.