Zgarb rogaty

Zgarb rogaty
	Centrotus cornutus
	Linnaeus, 1758
	; Imago
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	sześcionogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	cykadokształtne
Nadrodzina	Membracoidea
Rodzina	zgarbowate
Rodzaj	Centrotus
Gatunek	zgarb rogaty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zgarb rogaty (Centrotus cornutus) – gatunek pluskwiaka z rodziny zgarbowatych (Membracidae), owad o bardzo charakterystycznej budowie ciała.

Opis

Ciało długości 7-8 mm, ciemnobrunatne, pokryte białawymi włoskami. Bardzo charakterystyczne silnie rozrośnięte przedplecze z 3 wyrostkami (garbami). Owad posiada aparat gębowy kłująco-ssący^[1], za pomocą którego odżywia się, wysysając soki z roślin.

Pokarm

Spotykany jest na roślinach z rodzajów Cirsium, Carduus, Urtica (larwy) oraz Populus, Quercus, Rubus (osobniki dorosłe)^[2]. Jako szkodnik nie ma dużego znaczenia.

Biologia

Samica składa po kilka jaj na łodydze roślin zielnych. Wylęgające się larwy żerują na tych roślinach. Osobniki dorosłe pobierają pokarm z roślin krzewiastych i drzewiastych^[3]. Składanie jaj przez samicę zgarba rogatego ma miejsce w końcu czerwca i na początku lipca. W temperaturze 20±1 °C embriogeneza u tego owada trwa średnio 30 dni, a rozwój pierwszych larw 36±2,4 dni. Ontogeneza zgarba rogatego mieści się w zakresie 15,5±4-6 miesięcy, ponieważ larwy zimują dwukrotnie: najpierw trzecie, a później piąte stadium larwalne. Za przyczynę wydłużonego cyklu życiowego owada uważa się rosnącą konkurencję wewnątrzgatunkową, co zwiększa prawdopodobieństwo życia w przegęszczonej populacji^[4].

Występowanie

Zgarb rogaty występuje w całej Europie, Azji Mniejszej, na Zakaukaziu, w Kazachstanie oraz w zachodniej i środkowej Syberii^[5].

Ciekawostki

Niektóre gatunki z rodziny zgarbowatych charakteryzują się ciekawymi zachowaniami behawioralnymi, jak opieka rodzicielska nad jajami i nimfami czy porozumiewanie się przy pomocy sygnałów akustycznych. Nie dotyczy to jednak rodzimych zgarbów rogatych^[6].

Przypisy

↑ Pławiszczikow N. 1957. Klucz do oznaczania owadów. PWRiL. Warszawa: 139.
↑ Świerczewski D, Stroiński A. 2011. The frist records of the Nearctic treehopper Sictocephala bisonia in Poland (Hemiptera: Cicadomorpha: Membracidae) with some comments on this potential post. Polish Journal of Entomology/Polskie Pismo Entomologiczne 80: 13-22.
↑ Arzone A. 1971. Illustration of the biological cycle of Centrotus cornutus L. in Piedmont (Hem. Hom. Membracidae). Annali della Facolta di Scienze Agrarie della Universita degli Studi di Torin 6: 283-322.
↑ Mueller 1984. On the voltinism (generation sequence) of the treehopper Centrotus cornutus (L.) (Homoptera Auchenorrhyncha: Membracidae) and on the anidation of pluriannual insects. Zool. Jahrb. (anat. Ontog. Tiere) 111: 321-337.
↑ Źródło: Fauna Europea
↑ Dietrich C.H., Mckamey S. H., Deitz L. L. 2001. Morphology-based phylogeny of the treehopper family, Membracidae (Hemiptera: Cicadomorpha: Membracoidea). Systematic Entomology 26: 213-239.

[1] Pławiszczikow N. 1957. Klucz do oznaczania owadów. PWRiL. Warszawa: 139.

[2] Świerczewski D, Stroiński A. 2011. The frist records of the Nearctic treehopper Sictocephala bisonia in Poland (Hemiptera: Cicadomorpha: Membracidae) with some comments on this potential post. Polish Journal of Entomology/Polskie Pismo Entomologiczne 80: 13-22.

[3] Arzone A. 1971. Illustration of the biological cycle of Centrotus cornutus L. in Piedmont (Hem. Hom. Membracidae). Annali della Facolta di Scienze Agrarie della Universita degli Studi di Torin 6: 283-322.

[4] Mueller 1984. On the voltinism (generation sequence) of the treehopper Centrotus cornutus (L.) (Homoptera Auchenorrhyncha: Membracidae) and on the anidation of pluriannual insects. Zool. Jahrb. (anat. Ontog. Tiere) 111: 321-337.

[5] Źródło: Fauna Europea

[6] Dietrich C.H., Mckamey S. H., Deitz L. L. 2001. Morphology-based phylogeny of the treehopper family, Membracidae (Hemiptera: Cicadomorpha: Membracoidea). Systematic Entomology 26: 213-239.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]