Zaporoże (miasto)
Aleja Metalurhów, Zaporoże | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Data założenia |
1770[1] | ||||
Prawa miejskie |
1806[1] | ||||
Burmistrz |
Wołodymyr Burjak | ||||
Powierzchnia |
331[2] km² | ||||
Wysokość |
86 m n.p.m. | ||||
Populacja (1.01.2021) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
(+380) 61(2) | ||||
Kod pocztowy |
690xx | ||||
Tablice rejestracyjne |
08, АР | ||||
Położenie na mapie obwodu zaporoskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
47°50′N 35°10′E/47,833333 35,166667 | |||||
Strona internetowa |
Zaporoże (ukr. Запоріжжя Zaporiżżia; do 1921 Aleksandrowsk) – miasto w południowo-wschodniej części Ukrainy, nad Dnieprem, stolica obwodu zaporoskiego. Miasto jest ważnym ośrodkiem przemysłowym, działa w nim wielka huta Zaporiżstal i duża fabryka samochodów – AwtoZAZ. Na początku 2021 roku, z liczbą mieszkańców przekraczającą 722 tys., Zaporoże zajmowało szóste miejsce wśród najludniejszych ukraińskich miast[3].
Wraz z okolicznymi osadami Zaporoże tworzy aglomerację. Jest to jedno z największych centrów administracyjnych, przemysłowych i kulturalnych na południu Ukrainy z zaawansowaną inżynierią mechaniczną, metalurgią żelaza i metali nieżelaznych, przemysłem chemicznym i budowlanym, port rzeczny i ważny węzeł kolejowy tranzytowy[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początek miastu dała rosyjska twierdza do obrony przed najazdami Tatarów krymskich oraz Turków, zbudowana w 1770 r. Twierdza Aleksandrowska – część linii dnieprowskiej. Twierdza Aleksandrowsk w 1806 r. uzyskała prawa miasta powiatowego[5], które stało się portem nad Dnieprem.
Na obrzeżach miasta znajdowały się liczne osiedla (kolonie) migrantów z Rzeczypospolitej, którzy przybyli tam na zaproszenie Katarzyny II z 1787 roku. Byli to przeważnie mennonici, którzy uciekali przed prześladowaniami religijnymi Prusaków z ziem zagarniętych w pierwszym rozbiorze. Część mieszkańców takich kolonii mennonickich, jak Neuendorf, Einlage, Kronsweide, Osterwick, Rosental, Nieder-Chortitza czy Burwalde pochodziła z okolic Gdańska, Grudziądza i Elbląga.
W Zaporożu do dzisiaj pozostały niektóre budynki mennonitów, jeden z najpiękniejszych to Mädchenschule, czyli Szkoła dla dziewcząt, budynek z elementami holenderskiego renesansu i późnego baroku[6], zbudowany w 1904 roku. Jego główna fasada jest bardzo podobna do budynków północnej Europy. Nauczyciel tej szkoły Piotr Buzuk w tym budynku w 1910 roku założył pierwszą w Imperium Rosyjskim organizację ekologiczną – Chortyckie Towarzystwo Ochrony Przyrody[7].
W 1939 roku została otwarta Zaporoska Filharmonia Obwodowa. Od 1939 stolica obwodu. W latach 1941–1943 okupowane przez niemieckie wojska.
W maju 2010 dzięki staraniom działaczy lokalnych struktur Komunistycznej Partii Ukrainy w mieście odsłonięto pomnik Józefa Stalina. Był to pierwszy od 1953 pomnik tego radzieckiego przywódcy na Ukrainie[8][9]. W 2015 przyjęto ustawy dekomunizacyjne[10], w wyniku których rada miejska musiała zmienić nazwy ponad 50 głównych ulic i części administracyjnych miasta, zdemontowane także zostały pomniki przywódców Związku Radzieckiego[11]. Pomnik Stalina został zlikwidowany 25 listopada 2017 roku. Fragmenty pomnika zostały wrzucone pod monument ofiarom Hołodomoru[12].
Podczas rosyjskiej inwazji w 2022 roku doszło do walk w południowych częściach miasta[13]. 3 marca rosyjskie wojsko rozpoczęło ostrzał elektrowni jądrowej powodując pożar[14].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Skład narodowościowy miasta na podstawie danych ze spisów powszechnych Imperium Rosyjskiego, Związku Radzieckiego i Ukrainy:
- 1897[15]
- 1926[16]
- 1939[17]
- 2001
- Ukraińcy: 573 tys. (70,28%)
- Rosjanie: 207 tys. (25,39%)
- Białorusini: 5,5 tys. (0,67%)
- Bułgarzy: 3,6 tys. (0,44%)
- Żydzi: 3,4 tys. (0,42%)
- Gruzini: 3,11 tys. (0,38%)
- Ormianie: 3,08 tys. (0,38%)
- Tatarzy: 2,2 tys. (0,27%)
- Azerowie: 1,2 tys. (0,15%)
- Cyganie: 0,92 tys. (0,11%)
- Polacy: 0,78 tys. (0,1%)
- Niemcy: 0,76 tys. (0,09%)
Dzielnice
[edytuj | edytuj kod]Miasto Zaporoże podzielone jest na 7 rejonów (dzielnic). W tabeli podano nazwy i liczbę ludności poszczególnych rejonów, według stanu na 1 listopada 2013[18].
Nr | Nazwa | Liczba ludności w tys. osób |
---|---|---|
1 | Oleksandriwskyj | 69,8 |
2 | Zawodśkyj | 51,9 |
3 | Kommunarśkyj | 135,9 |
4 | Dniprowskyj | 137,9 |
5 | Wozneseniwskyj | 102,3 |
6 | Chortyćkyj | 117 |
7 | Szewczenkiwśkyj | 153 |
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b А. Івченко: Міста України. Київ: 1999, s. 94. ISBN 966-7085-56-2.
- ↑ Паспорт міста. Запорізька міська влада. [dostęp 2014-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-23)]. (ukr.).
- ↑ a b Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [online], ukrcensus.gov.ua [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-26] (ukr.).
- ↑ Індустріально-будівельний цикл [online], pidruchniki.com [dostęp 2019-11-25] .
- ↑ З історії Олександрівська. Запорізька обласна бібліотека. [dostęp 2018-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-06)]. (ukr.).
- ↑ Mädchenschule w Zaporożu. fotki.yandex.ru. [dostęp 2018-02-05]. (ros.).
- ↑ Запорожье: колонии меннонитов. varadej. [dostęp 2018-02-05]. (ros.).
- ↑ Bilans odsłonięcia pomnika Stalina: jedna osoba zmarła, dwie hospitalizowane [online], Newsweek.pl [dostęp 2020-05-31] (pol.).
- ↑ Stefan Dmitruk , Zaporoże: wysadzono pomnik Stalina - Portal Spraw Zagranicznych psz.pl [online], psz.pl [dostęp 2020-05-31] (pol.).
- ↑ Lily Hyde: Ukraine to rewrite Soviet history with controversial ‘decommunisation’ laws. The Guardian, 2015-05-20. [dostęp 2022-03-19]. (ang.).
- ↑ Vitaly Shevchenko: Goodbye, Lenin: Ukraine moves to ban communist symbols. BBC, 2016-05-31. [dostęp 2022-03-19]. (ang.).
- ↑ У Запоріжжі розбили пам'ятник Сталіну, „BBC News Україна” [dostęp 2022-09-07] (ukr.).
- ↑ Техніка росіян зайшла до Бердянська, в Запоріжжі зброю дають усім готовим захищати обласний центр. radiosvoboda.org, 2022-02-27. [dostęp 2022-03-19]. (ukr.).
- ↑ Zaporoże. Pożar w elektrowni jądrowej po ostrzale. Zełenski: Rosja stosuje terror nuklearny. polsatnews.pl, 2022-03-04. [dostęp 2022-03-19]. (pol.).
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Чисельність населення м.Запоріжжя на 1 листопада 2013 року. Головне управління статистики у Запорізькій області. [dostęp 2014-01-05]. (ukr.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mapa topograficzna 1:100:000. sunsite.berkeley.edu:8085. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-11)].
- Aleksandrówsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 29 .
- Szczegółowa mapa na portalu Yandex.ru
- World Gazetteer